talk.polonia.net

Słowa. Ciskam słowa i myśli na darmo, Rwie na strzępy lub wiatr je porywa. Czasem słowo już we mnie umarło, Innym razem strumieniem -jak żywa. Wiatr ugina pod ciężarem smutku, Las gałęzi,i nie chce pamiętać. Z latem starsze i tak po malutku, Myśl staruszka,znów staje się święta. Na obrzeżach niebies...

Trzydziesty dziewiąty Tysiące nóg wdeptuje bruk, A czołgi płyną z chrzęstem. Tysiące dział, rozbrzmiewa huk, Gryzącym dymem gęstym. Na niebie huk, na ziemi grzmot, Bomb ,rwących się granatów. Na kramrach pasów-"Main in got", Naród oddano katu. Wszelkie układy pominięte. Została sama sobie....

Czas cierpienia-son. Gdy noc cierpienia słońce przysłania, Myśl błądzi w cieniu końca. Nadzieja w Krzyżu ,Jezusa Pana, Śle jasny sygnał słońca. Nadzieję chociaż ból już podeptał, I łzy się kręcą w oku. Sumienie cicho ,módl się wyszepta, Bez niej już ani kroku. Bólu-ty zawsze na drodze stajesz, Śmier...

U bram zimy. Spoglądało wczesną wiosną, Złote słońce, ponad ziemię. Promieniami chciało wzbudzić, Wszystko co w niej drzemie. Obudziło już nadzieję , U stokrotek białych. U złocistych też podbiałów, Które smacznie spały. Chce się łzami wiosny wzruszyć, W wieczne zapłakanie. Ludzkie serca, chce porus...

Trudno miła. Wiatr uderza smętnie okiennicą, Jakby musiał tu w tym miejscu wiać. Pokłóciwszy się z wieczorną ciszą, Przeciw sobie ma przyrody brać. Na kominku iskier sypie deszczem, Przywołuje rozognioną myśl. Czy w twym sercu pozostaję jeszcze,? Chociaż myśli ogień płonie dziś. Serce w rytmie okien...

"Rzeżba". Poskładane ze złomu archaiczne stwory, Bóstwa czasem przelękłe,anioły, amory. Wystrugany w drzewie ,okiem wieczność chłepta, Zapatrzony z wdzięcznością,w pomyśle adepta Inną bezsens potargał,w klice hołubioną, Stoi w świata marażmie,niczym nieskończona. Póki kornik nie stoczy lub...

Ziemia przodków. Zanurz się troszkę w polskiej wiośnie, Ku ziemi swoich przodków. I duszy,sercem patrz oczyma, W Jej dzieje od początku. W Ziemię Chrobrego,Jagielonów, Oręże,koni rżenie. I zygmuntowskie bicie dzwonów,. Rozbiorów upodlenie. W niwę pisarzy i poetów. Reymonta ,Sienkiewicza. W Krainę Wi...

Mój krzyż. Mój mały krzyż, Złożono na mych barkach. Nim wzniosą wzwyż. Przebierze bólu miarka. Przed bólem strach. W modlitwie mej ukorzę. Nim kości me, U Twego Krzyża złożę. Niech grzechów brud, Cierpienie krzyża kruszy. W ranach sumienia, Z podstawy świata ruszy. Brzydota zła, O pomstę piekła woła...

Odarto Cię. Odarto Cię z ozdobnych szat, By potem w oczy drwić. W łapska ohydne wziął Cię kat, By opluć Cię i bić. Obdartą szatę rozdarł w pół, Mordował metodycznie. Zniszczenia plany dalsze snuł, Uśmiercał Cię publicznie. Wdeptaną w błoto dalej tłukł, Tak zwierze by by mogło. I dość powiedział wszy...

Poszarzał dzień... Poszarzał dzień by płaszczem okryć nocy., A ptaki dnia już dawno poszły spać. Rola i łąki zamknąwszy ziemi oczy, Wiatrami traw, do snu poczęły grać. Na liściach drży ,patosu dzienna chwilka. Już sennie śpi gdzie dywan legł cotyny. I płynie noc, skrzydłami gdzieś motylka, Pociemnia...