Od A.H do A.M

[tekajot]

Od Hitlera do Angeli Merkel

Polaczek, czw., 06/10/2011 - 10:13
300mld

"Farben było Hitlerem i Hitler był IG Farben"

Amerykański Senator Homer T. Bone do Komisji Senatorów do Spraw Wojskowych 4 czerwca 1943 r.


Dla I.G. Farben pracowało wielu niemieckich naukowców, m.in. chemik i przedsiębiorca Fritz Termeer, czy też posiadacz patentu na cyklon B i oficer operacyjny I.G. Farben Carl Wurster.

Carl Wurster, podczas II Wojny Światowej szef firmy chemicznej produkującej gaz Cyklon B do Auschwitz, oraz oskarżony w Norymberdze przed Trybunałem ds. Zbrodni Wojennych, już w 1952 został szefem firmy BASF. Funkcję tę pełnił przez wiele lat. W latach 1960-1972 sprawował urząd wiceprezydenta Towarzystwa Maxa Plancka. Wśród wielu intratnych posad jakie zajmował należy wymienić stanowisko członka zarządu Deutsche Bank. Fritz ter Meer, skazany w Norymberdze za ludobójstwo i zmuszanie do pracy niewolniczej w związku ze zbrodniami w Auschwitz, w 1956 objął na ponad 10 lat stanowisko prezesa firmy Bayer.[1]


Podczas gdy Carl Wurster wciąż zajmuje pozycję szefa BASF, w 1960 roku odnajduje młodego, obiecującego pracownika o nazwisku Helmut Kohl. Promuje jego polityczną karierę prosto do urzędu Kanclerza Niemiec.

W czasie sprawowania urzędu kanclerza, Kohl wymienia dwóch preferowanych następców, którzy po jego kadencji mogliby poprowadzić Europę w ręce wielkiego biznesu: Angelę Merkel (dzisiaj Kanclerz Niemiec) oraz Wolfganga Schaeuble (dzisiaj Spraw Wewnętrznych).
Głównym zadaniem Wolfganga Schaeuble jest przemiana Europy w Orwellowską wizję policyjnego miasta, celem utrzymania kartelu u władzy. Zarówno Merkel jak i Schaeuble kontynuują realizację zadań kartelu chemiczno-farmaceutycznego.

Ukrywana historia przez 60 lat.

Z powodu nadrzędnej roli IG Farben w finansowaniu powstawania nazistów i przygotowywaniu drugiej wojny światowej jako podboju światowych rynków, udokumentowany na tej stronie internetowej proces przeciwko IG Farben jest najważniejszym spośród wszystkich trzynastu procesów, jakie odbyły się w ramach Trybunału do Ścigania Zbrodni Wojennych w Norymberdze.

Amerykańscy oskarżyciele podczas obrad Trybunału do Ścigania Zbrodni Wojennych w Norymberdze wyraźnie dali do zrozumienia, że ani powstanie nazistów, ani druga wojna światowa, ani holokaust nie byłyby możliwe bez finansowego i logistycznego wsparcia ze strony IG Farben.

Dzisiaj, ponad 60 lat po zakończeniu drugiej wojny światowej, ludzkość nadal stoi przed zagadką: jak doszło do tego, że żadna organizacja międzynarodowa, która postanowiła ocalić pamięć o wojnie i holokauście, nie wskazała tych faktów historycznych?

Po dziś dzień organizacje te nie opublikowały ani ważnych sprawozdań z kluczowych procesów norymberskich przeciwko IG Farben, ani dziesiątków tysięcy stron dowodów sądowych łączących kartel chemiczno-farmaceutyczny ze zbrodniami przeciwko ludzkości.

Archiwa Narodowe Stanów Zjednoczonych

Archiwa Narodowe Stanów Zjednoczonych (United States National Archives), ci „strażnicy pamięci” o wydarzeniach historycznych, zapewniają obszerny dostęp internetowy do danych o niemal każdym ważnym wydarzeniu historycznym.

Jednak w niewytłumaczalny sposób dokumenty dotyczące ostatecznej odpowiedzialności za drugą wojnę światową – najbardziej nieludzkiej tragedii współczesnej historii, która pochłonęła życie ponad 60 milionów osób – nie są opublikowane w Internecie. Na żadnej spośród milionów stron internetowych Archiwów Narodowych Stanów Zjednoczonych (archives.gov) te ważne dokumenty historyczne nie zostały udostępnione światu.

Pytamy: dlaczego do tego doszło?

Czy ujawnienie roli kartelu chemiczno-farmaceutycznego stojącego za drugą wojną światową zagroziłoby dziś bezpieczeństwu narodowemu Stanów Zjednoczonych lub ujawniło jakieś szczególne zbiorowe interesy związane z obecną administracją Stanów Zjednoczonych?


Muzeum Upamiętniania Holokaustu

To samo dotyczy strony internetowej Amerykańskiego Muzeum Pamięci Holokaustu (United States Holocaust Memorial Museum – ushmm.org) – internetowego centrum zasobów uznawanego na całym świecie muzeum holokaustu z siedzibą w Waszyngtonie. Nie publikuje ono żadnej z dziesiątek tysięcy stron ważnych dokumentów związanych z procesem IG Farben przed Trybunałem w Norymberdze.

Co ciekawe, część pozostałych 12 procesów Trybunału do Ścigania Zbrodni Wojennych w Norymberdze jest udokumentowana na tej stronie internetowej, m.in. tzw. „proces lekarzy” – ale nie proces, który ustala ostateczną odpowiedzialność za drugą wojnę światową.

Musimy zapytać: dlaczego tak się dzieje?

Co mają do stracenia kustosze Amerykańskiego Muzeum Pamięci Holokaustu, że nie uczą faktów historycznych o najważniejszych potęgach gospodarczych stojących za drugą wojną światową?


Strona internetowa Instytutu Yad Vashem

Podobnie strona internetowa głównej instytucji pamięci o holokauście w Izraelu, Instytutu Yad Vashem (yadvashem.org.il) nie dokumentuje procesu instytucji gospodarczych, które pomogły w finansowaniu holokaustu i czerpały z niego największe korzyści ekonomiczne – BAYER, BASF, HOECHST i innych korporacji kartelu IG Farben.

Ponownie musimy zapytać: dlaczego tak się dzieje?

Czy mówienie o tych przedsiębiorstwach jest politycznie niepoprawne, bo powojenny rząd Niemiec oraz następcy IG Farben zapłacili miliardy dolarów pomocy finansowej?


Największa gafa: Uniwersytet Harvarda

Gdy na tak wielką skalę odbywa się tuszowanie, zawsze istnieje wskazówka, która pomaga odpowiedzieć na tak ważne pytania. Wskazówki tej dostarczył Uniwersytet Harvarda.

W 2003 r. – 60 lat po zakończeniu II wojny światowej – rektorzy Uniwersytetu Harvarda postanowili przekształcić swoją uczelnię w instytucję, która zacznie odkrywać i publikować, na stronie internetowej Harvard Law School, dla całego świata faktów historycznych o Trybunale do Ścigania Zbrodni Wojennych w Norymberdze – łącznie z procesem przeciwko IG Farben.

Uniwersytet Harvarda ogłaszał ten projekt w prasie z wielkim rozmachem:
news.harvard.edu/gazette/daily/0308/06-nuremberg.html
thecrimson.com/article.aspx?ref=348579
usatoday.com/tech/webguide/internetlife/2003-08-01-harvard-nuremberg_x.htm

Zaraz potem cały projekt wstrzymano – bez podania jakiegokolwiek wiarygodnego powodu. Uniwersytet Harvarda przez kolejne sześć lat nie zadał sobie nawet trudu uprzątnięcia strony internetowej po tym projekcie. Strona rozreklamowanego projektu nadal wygląda na znajdującą się w trakcie tworzenia:
nuremberg.law.harvard.edu/php/docs_swi.php?DI=1&text=overview

U dołu strony znajduje się wymowny napis: “Ta strona została ostatnio zmodyfikowana w lipcu 2003 r.” Innymi słowy, ktoś z Uniwersytetu Harvarda upewnił się, że cały świat otrzyma jasny przekaz: Praca nad tą ważną stroną internetową została wstrzymana w momencie, gdy projekt ogłoszono w prasie!

Pytamy Uniwersytet Harvarda: kto przeszkodził w publikacji projektu dotyczącego Trybunału do Ścigania Zbrodni Wojennych w Norymberdze przeciwko IG Farben, który już wcześniej Uniwersytet publicznie ogłosił? Czy był to Rockefeller Trust, jeden z następców imperium IG Farben po drugiej wojnie światowej – a który jest dziś zarazem jednym z głównych fundatorów Uniwersytetu Harvarda?

profit-over-life.org/international/polski/about/index.html

profit-over-life.org/international/polski/guide/index.html

pl.wikipedia.org/wiki/IG_Farben

Przez 300 mld przebija się smród Cyklonu B z IG-Farbenwerke Auschwitz :

[tekajot]

Kim kanclerz Merkel była w NRD?

Tagi: NRD, kanclerz Niemiec, biografia, Angela Merkel

Dodano: 11.05.2013 [17:38]

Korespondencja z Niemiec: Do niemieckich księgarń we wtorek trafi najnowsza biografia Angeli Merkel „Pierwsze życie Angeli M.”. Jej autorzy Ralf Georg Reuth i Guenther Lachmann jako pierwsi starają się pokazać życie obecnej kanclerz w nieistniejącej już Niemieckiej Republice Demokratycznej. I ujawniają - Merkel była bardziej zafascynowana systemem komunistycznym niż dotychczas sądzono. Nie są prawdziwe jej opowieści jakoby w tamtym okresie była apolitycznym naukowcem oraz od początku opowiadała się za zjednoczeniem Niemiec.

W wywiadzie dla dziennika „Bild Zeitung” współautor biografii Ralf Reuth przytacza nowe fakty z życia Angeli Merkel. Zapewnia, że materiał o dawnym życiu obecnej kanclerz jest wyjątkowo rzetelny. Autorzy zbierali go przez wiele lat, są to jawne akta, jak również dokumenty prywatne. „Ponadto rozmawialiśmy z wieloma naocznymi świadkami, którzy do tej pory milczeli” – mówi Reuth.

- Z zebranego przez nas materiału wynika, że Merkel była bardziej zafascynowana enerdowskim systemem niż nam się do tej pory zdawało – twierdzi autor biografii i dodaje: „podczas jej pracy w enerdowskiej Akademii Nauk młoda pani fizyk, członkini naukowej elity NRD była w 1981 roku sekretarzem FDJ ds. agitacji i propagandy, ponadto zasiadała w zarządzie ówczesnych związków zawodowych”.

W książce Merkel nazywana jest „komunistką-reformatorką”, zafascynowaną Gorbaczowem i pierestrojką, opowiadającą się za drogą „demokratycznego socjalizmu”. Merkel w wolnych Niemczech rozpowszechniała o sobie nieprawdę, jakoby w 1989 roku przystąpiła do opozycyjnego Przełomu Demokratycznego w czasie, gdy grupa opowiadała się za zjednoczeniem Niemiec, bowiem – jak twierdzą Reuth i Lachmann – jej głównym celem politycznym było niezależne i suwerenne państwo NRD, gdzie panowałby demokratyczny socjalizm.

Merkel i protekcja agentów
Autorzy biografii podejrzewają, że tak szybki awans Angeli Merkel w zjednoczonych Niemczech, był możliwy, bo sama zainteresowana ukryła prawdziwą enerdowską przeszłość, a później nawet, na potrzeby CDU, lekko ją upiększyła. Ponadto od początku miała mocnych protektorów. Jednym z nich był szef Przełomu Demokratycznego Wolfgang Schnur, drugim ostatni szef enerdowskiego rządu Lothar de Maiziere z CDU-Wschód. Obaj są zarejestrowani jako TW Stasi. Na razie Merkel odmawia komentarza do książki, a jej asystentka poinformowała jedynie, że kanclerz jest wyjątkowo zajęta i nie ma czasu na odpowiedź.

Nie pierwsze oskarżenia o kontakty ze Stasi
Media niemieckie już raz informowały o podejrzeniach wobec Angeli Merkel dotyczących jej kontaktów z komunistycznymi służbami. W latach 2005 i 2008 na łamy niemieckiej prasy (m.in. hamburskiego „Der Spiegel”) powróciła sprawa fizyka Roberta Havemanna. Tajne służby pod koniec lat 70-tych zastosowały wobec niego areszt domowy i prowadziły obserwację jego domu w podberlińskiej Gruenheide. W jej prowadzeniu pomagali najprawdopodobniej tajni współpracownicy Stasi i aktywiści FDJ. W archiwach dotyczących tej akcji znaleziono zdjęcia osób, które prowadziły tę obserwacje, a na jednym z nich znajduje się Angela Merkel.

Kanclerz zdecydowanie zaprzecza jakoby miała cokolwiek wspólnego z tym wydarzeniem, a obecność w tym miejscu tłumaczy przypadkiem i sprawami prywatnymi. Jedno jest pewne - w 2005 roku Angela Merkel zabroniła dziennikarzom stacji telewizyjnej WDR upublicznienia tego zdjęcia, które miało zostać użyte do potrzeb filmu dokumentalnego. Wtedy tłumaczyła, że musi chronić swoją prywatność. Wielu komentatorów uznało, że tak zdecydowanie działanie jedynie pogłębia skalę podejrzeń.

Pierwsze konsekwencje polityczne
Ralf Stegner, członek zarządu SPD, żąda od kanclerz oficjalnego odniesienia się do zarzutów stawianych w nowej książce o jej życiu w NRD.
„Pani Merkel musi wyjaśnić, jakie funkcje polityczne pełniła w Niemieckiej Republice Demokratycznej, przecież to się nie działo 100 lat temu” – stwierdził Stegner.

Autor: Waldemar Maszewski, Hamburg

Żródło: niezalezna.pl

[tekajot]

leda () 11/05/2013 - 21:50.

kim kanclerz CD....


w nagrode za odmowe wspolpracy ze Stasi dostala prace w osrodku naukowym do ktorego normalni obywatele nie mieli wstepu,z wlasnymi sklepami,lekarzami,apteka,szpitalem itd...
Pracuac w tym elitarnm osrodku nadal byla dzialaczem FDJ i awansowala na stanowisko sekretarza agitacji i propagandy........
w 1983 roku pojechala na ""WLOCZEGE"" po ZSRR,podrozujac BEZ OGRANICZEN po calej rosji,a wtedy w ZSRR nie moznabylo jezdzic bez przepustki z miasta do miasta, jakas inna z niej byla turystka
w 1986 roku obronila swoj doktorat tylko NIGDZIE nie mozna znalezc,tej pracy ani oryginalu.....ani kopii
podsumowujac odmawiajac Stasi weszla pod mocarne skrzydla moskwy, ktore ja chronily od niemieckich ubekow i wlaczyly w wyzszy krag "wtajemniczenia"
obecnie zamienila czerwony krawat na fartuszek jak kazdy inny kawiorowy lewak My tez znamy te dzieci wychowane w luksusie w "zatoce swin" w naszej stolicy
pytanie czy poznala putina jako oficera prowadzacego czy dopiero pozniej,wiadomo tylko moga sobie po rusku pogadac,bo ona wygrala konkurs z jez. rosyjskiego w moskwie jako 15 letnia dorodna niemiecka konsomolka

leda () 11/05/2013 - 21:28.

kim kanclerz merkel byla


zaraz po rozmowie J.Kaczynskiego z lisem,ktory Go drecxzyl pytaniem o zdanie z Jego ksiazki dotyczace angelii,ze".... bedzie ciekawe dla historykow...." jedna z polonijnych gazet ujawnila ciekawe informacje o angeli z ktorych dowiadujemy sie,ze,
-jest corka pastora,ktory sluzbowo mial rozwalac od wewnatrz kosciol luteranski robil to wytrwale jak nakazuje komusza "czujnosc" w nagrode miall wlasny i sluzbowy samochod,gosposie i ogrodnika i bezproblemowe prawo do wyjadow na zachod
-angela nalezala do ichniejszego ZMSu i zbierala pieniadze na bron dla walczacych towarzyszy w Afryce. Jezdzila "pociagiem przyjazni"o ZSRR i brala udzial w olimpiadzie jez. rosyjskiego w rocznice 100 lecia urodzin lenina
-studiowala w Lipsku na uniwerku zwanm czerwonym klasztorem ksztalcacym politrukow
-w roku 1974 czasie pobytu w rosji poznala swojego meza malzenstwo trwalo 4 lata
w 1978 podobno odmowila wsplolpracy ze Stasi,bo jest .....gadatliwa,ale ta odmowa nie zablokowala jej kariery naukowej CDN...

[godzilla]

nie znajac tych rzeczy mozna sie bylo domyslic ze z taj chooynia to jest cos co juz dla hitlera wymyslili madrzejsi...

[tekajot]