Tu...
: sob gru 24, 2011 4:29 am
Tu...
Tu, kamień pachnie jako chleb,
Jest bliski serca mego.
Po polsku rośnie każde z drzew.
Uśmiecha do każdego.
Przesiąkła skiba polską krwią,
Potem polskiego chłopa.
Na miedzach polskie grusze śpią.
Po polsku stoi szopa.
Pacierz odmierza życia czas.
Kościołów dzwony liczą.
Po polsku bije serce w nas.
Wieki inaczej milczą.
Strumyki szemrzą polski hymn.
Lasów żelazne pułki.
Inaczej piszą wiersza rym.
Po niebie mknąc jaskółki.
Tu, zaciągnięty płacą dług,
Za życia, w wiecznej służbie.
Inaczej słowo mówią Bóg,
Dźwięk grosza drży w jałmużnie.
Tu, Bożej Matki stoi dom,
Na Jasnogórskiej Górze.
W wrogów uderza z nieba grom.
Tu wiara jest przedmurzem.
Nad szachownicą polskich pól.
Kołuje Orzeł Biały.
I żadna z wrogich ciemnych chmur.
Nigdy nie pokonały.
Józef Bieniecki
Tu, kamień pachnie jako chleb,
Jest bliski serca mego.
Po polsku rośnie każde z drzew.
Uśmiecha do każdego.
Przesiąkła skiba polską krwią,
Potem polskiego chłopa.
Na miedzach polskie grusze śpią.
Po polsku stoi szopa.
Pacierz odmierza życia czas.
Kościołów dzwony liczą.
Po polsku bije serce w nas.
Wieki inaczej milczą.
Strumyki szemrzą polski hymn.
Lasów żelazne pułki.
Inaczej piszą wiersza rym.
Po niebie mknąc jaskółki.
Tu, zaciągnięty płacą dług,
Za życia, w wiecznej służbie.
Inaczej słowo mówią Bóg,
Dźwięk grosza drży w jałmużnie.
Tu, Bożej Matki stoi dom,
Na Jasnogórskiej Górze.
W wrogów uderza z nieba grom.
Tu wiara jest przedmurzem.
Nad szachownicą polskich pól.
Kołuje Orzeł Biały.
I żadna z wrogich ciemnych chmur.
Nigdy nie pokonały.
Józef Bieniecki