Najświeższe wiadomości

[Reflex]

Mnie też ten szpital Trumpa jest podejrzany. Jego pierwsza dyskusja z Bidenem przegrana, a samo widowisko i zachowanie Trumpa bylo karczemne. Teraz Trump w szpitalu a Bialy dom przynosi zagmatwane i niekompletne odpowiedzi,
"White House gives confusing and incomplete answers about Trump’s health as president says he is ‘feeling well",
sam Trump mówi że "czuje sie dobrze". Mogę się mylić, ale wyglada to na taktyczne zagranie skompromitowanego Trumpa.
Zobaczymy co się dalej okaże.

[rekin oceanu]

Zapowiedź godziny sądu

6 Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. 7 Wołał on głosem donośnym: «Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!» 8 A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: «Upadł, upadł wielki Babilon*, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!» 9 A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: «Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, 10 ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. 11 A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia». 12 Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa. 13 I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz*. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny».

Opłakiwanie zagłady Babilonu*



9 I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy nierządu z nią się dopuścili i żyli w przepychu, kiedy zobaczą dym jej pożaru. 10 Stanąwszy z daleka ze strachu przed jej katuszami, powiedzą: "Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, stolico potężna! Bo w jednej godzinie sąd na ciebie przyszedł!" 11 A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: 12 towaru - złota i srebra, drogiego kamienia i pereł, bisioru i purpury, jedwabiu i szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego i przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z drogocennego drewna, spiżu, żelaza, marmuru, 13 cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich*. 14 Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą. 15 Kupcy tych [towarów], którzy wzbogacili się na niej, staną z daleka ze strachu przed jej katuszami, płacząc i żaląc się, w słowach: 16 "Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perłę, 17 bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo!" A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka 18 i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: "Jakież jest miasto podobne do stolicy?" 19 I rzucali proch sobie na głowy, i wołali płacząc i żaląc się w słowach: "Biada, biada, bo wielka stolica, w której się wzbogacili wszyscy, co mają okręty na morzu, dzięki jej dostatkowi, przepadła w jednej godzinie". 20 Wesel się nad nią, niebo, i święci, apostołowie, prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę». 21 I potężny jeden anioł dźwignął kamień jak wielki kamień młyński, i rzucił w morze, mówiąc: «Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już jej nie będzie można znaleźć. 22 * I głosu harfiarzy, śpiewaków, fletnistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żadnego mistrza jakiejkolwiek sztuki już w tobie nie będzie można znaleźć. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. 23 I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody - 24 i w niej znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi»

Wszystkie znaki na ziemi na niebie i wodzie wskazują te dni.
Tak ci co są prawego serca i żyją w pragnieniu Prawdy i jej uczciwości
Mawiał Jezus Chrystus wznieście głowy ku górze.
To nas czas

[rekin oceanu]

A GREAT GREAT SEPARATION - WHAT A GREAT TRUCK AWAITS US,


IT DEPENDS ON US HOW LONG WE WILL BE COLD IN OUR SPIRIT OF CONSCIENCE.
AND THIS, BY CHANGING THE LIFE BETWEEN HUMAN AND GREAT LOVE, WE WILL GIVE UP TO GOD THE HOLY FATHER IN HEAVEN.
THIS IS THE PRE-REVOLUTIONARY TIME FOR A NEW WORLD, NEW CIVILIZATION.
lucifer WILL NOT LOW UP AND KNOWS WHAT IT HAS TO DO TO PICK US FROM THE LIGHT.
ALSO KNOWS THAT IT IS LITTLE TIME.
KNOWS THAT IT DOES NOT EXCEED ITS BORDERS.
GOD will not defend the US will not start until ASK THE NATURE GAVE TO US BY OUR PARENTS AS THAT CONSCIENCE IS NECESSARY TO PRAYER AND COMMUNICATIONS WITH HIM
THEM, THEN WE WILL GET A GREAT WEAPON LIKE SATAN.

The pandemic is planned for 5 years from unofficial sources and leaks of the Polish Bishopric
. They sing beautifully.
Until the private ownership of small and medium-sized enterprises is fully taken over and the debt of the Nations at the expense of the Nations.
Empty money And inflation will be compensated by the lack of money by the debts of the Nation as above with empty money and terrible inflationary poverty.
Yes Lucifer is planning this Plan.
Who is at fault.
Nations without checking the word and as we were sold by the Second Vatican Council.
You can find the documentation below.
The Italian press wrote about it on time.
We were not vigilant.
We thought someone would do it for us.
The devil did not sleep. He lurked like a wolf in front of the sheepfold to consume us.
He went all the way.

From God's point of view, this is what I think when reading God's signs, this nightmare will end in the third year.

Freemasonry in the

Ocean Shark Church

"Problems of the Second Vatican Council" - Wrocław 1996.

The Second Vatican Council began its deliberations when the danger of a possible nuclear war arose. The rapid application of nuclear energy for war purposes, and thus for the manufacture of atomic bombs, has caused worldwide concern about the possible destruction of all civilizations and even biological life in general on the planet Earth. The atomic bomb dropped on Nagasaki (Japan) at the end of the Second World War and its terrible effects confirmed these assumptions, therefore, it is not surprising that a revision of the existing international policy was started, looking for peaceful and not war solutions, as it had been so far almost the whole story. It was understood that in a possible nuclear war there would be no winners and losers, but widespread destruction, hence no wonderthat Freemasonry - like other international associations - has begun the action of approaching its former opponents, mainly the Catholic Church, in search of peaceful solutions to any possible conflicts. Unfortunately, Freemasonry did not renounce its proselytism, but on the contrary, because by penetrating into the Catholic Church environment, it still tried to gain the authority of the Church for its postulates. In the immediate pre-conciliar period, and especially during the conciliar deliberations, she enlisted the most important bishops and cardinals, as can be seen from the list of 124 Vatican employees, announced shortly after the Second Vatican Council in the Italian press, based on the "Masonic Register of Italy". this list shows that the vast majority of the dignitaries of the Catholic Church joined Freemasonry in the years 1956-1960,and therefore on the eve of the Second Vatican Council (DSW), and therefore a significant number of the Council Fathers are Masons, undoubtedly acting at the Council according to masonic ideology and according to the specific orders of the lodges to which they belonged.

The most important thing for the Council was the reform of the liturgy, and it was the freemason, Archbishop Bugnini, who chaired the relevant commission. The Italian magazine "30 Days", closely related to the Vatican, gave much specific information that Archbishop Bugnini belonged to Freemasonry and that, most importantly, he reformed the Mass liturgy according to the specific instructions of Freemasonry. Relevant correspondence between Archbishop Bugnini and his Lodge, which for the reform of the liturgy of the Holy Mass, the Italian magazine "30 Days" published in issue 6 (in English) from 1992. Here are the relevant texts:

Letter of July 14, 1964:

“Dear Buan (Bugnini): I am informing you of your assignment, which the Council of Brothers has entrusted to you, in consultation with the Grand Master of Freemasonry and the Princes of the Masonic Throne. We command you to spread Dechristianization by introducing unconciled rites and liturgical language, and to quarrel priests, bishops and cardinals against one another. The linguistic and ritual confusion is a victory for us, because linguistic and ritual unity has been the strength of the Catholic Church ... All this must be done within 10 years. "

Archbishop Bugnini's reply to the Board of the Masonic Lodge:

“I believe that I have laid the foundations for the greatest frolics in the Catholic Church, thanks to my document issued according to your instructions. I had an arduous fight and had to use all deceptions against my enemies in the Congregation of Rites to obtain the approval of this document from the Pope. Fortunately for our cause, we have received the support of our friends and our brother Freemasons at Universa Laus who are faithful to us. Thank you for donating the money and I hope to see you soon. I embrace you,

Your Brother Buan (Bugnini)

, July 2, 1967 "

From these letters it is clear that the reform of the liturgy of the Holy Mass was done according to the wishes of Freemasonry. Several years after the Second Vatican Council, letters of Church dignitaries, mainly employees of the Vatican, belonging to freemasonry appeared in the Italian press many times; these lists were not questioned by the persons mentioned in these lists, qui tacet consentire videtur. One of them was published by the monthly SZCZERBIEC in the issue 52-53, February-March 1996, which we present here:

1. Ablondi Alberto, Bishop of Livorno, joined the Freemasons on August 5, 1958

2. Abrech Pio, member of St. Congregation of Bishops, joined a Freemason (dw) on November 27, 1967.

3. Acquaviva Sabino, prof. religion, d on December 3. 1969.

4. Alessandro O. Gottardi, dw 13.VI.1959

5. Angelini Benedetto, Bishop of Messina, 14.X. 1957.

6. Argientieri Benedetto, Patriarch of the SS, dw 11.III. 1970.

7. Bea Augustyn, card. Secretary of State under John XXIII and Paul VI.

8. Baggio Sebastiano, Cardinal Prefect of the Holy Congregation of Bishops, court of August 14, 1957.

9. Baldassarri S., Bishop of Ravenna, on November 19, 1958.

10. Balducci E., friar, on May 16, 1966.

11. Basadonna E, prelate, dw 14.VIII.1963.

12. Batelli G., dw 24.VIII.1959.

13. Bedeschi L., d, v. 19.II.1959.

14. Belloli L, dw 6.IV.1958.

15. Belluci C .. Bishop dw 4.VI.1968

16. Betazzi L., Bishop Ivr, dw 11.V.1966.

17. Bianchi G., dd 23 October 1969,

18. Biffi F. Rector of the University. Pontf, dw 15.VIII.1959.

19. Biacarella M., dc on September 23, 1964.

20. Bonicelli G. Bishop Albano, dd on May 12, 1959.

21. Boretti G., dc on March 21, 1965.

22. Bovone A., St. Officium, d on April 10, 1967.

23. Brini M., dw 7.VII.1968.

24. Bugnini A., Archbishop. Mass Reformer NOM. dw 23.IV.1963.

25. Buro M., Bp., D on March 21, 1969.

26. Cacciavillan A., dw 6.XI.1960.

27. Cameli U., dw 17.XI.1960.

28. Caprile G, dw 5.IX.1957.

29. Caputo G., dw 15.XI.1971.

30. Casaroli A, Card., Dw 28.IX.1957.

31. Cerutti F., dw 2.IV.1960.

32 Ciarrocci E., Bp, dw 23.VIII.1962.

33. Chiavacci E., dw 2.VII.1970

34. Conte C., dw 16.IX.1967.

35. Cresti O., dw 22. May 1963.

36. Crosta S., dw 17.XI.1963.

37. Csele A. dw on March 25, 1960.

38. Dadagio L., Archbishop Lero. dw 8.IX.1967.

39 Dante Alboni, dw, 23 July 1968.

40. D'Antonio E., Archbishop Trivento, dw 21.VI.1969.

41. De Bonis D., Bp, dw 24.VI.1968.

42. Del Callo Roccagiovane L., Bishop

43. Del Monte Aldo, Bishop of Novary, dw 25 August 1969.

44. Drusilla I., dw 12/12/1963.

45. Faltin D., dw 4.VI.1970.

46. ​​Ferrailolo G., dw 24.XI.1969.

47. Fiorenzo A., Bishop dw 14.X.1955.

48 Franzoni G, dw 2 III. 1965.

49. Fregi F., dw 14/11/1963.

50. Gemiti V., Bishop dw on March 25, 1968.

51. Girardi G .. d on September 8, 1970.

52. Giustetti M, dw 12.IV.1970.

53. Gottardi A., dw 13.VI.1959.

54. Gozzini M, dw 14.Y.1970.

55. Graziani C., dw 23VII.1961.

56. Gregagnin A., dw 19.X.1967.

57. Gualdrini F., dw 22 May 1961.

58. Llari A, abbot, d on March 16, 1969.

59. Laghi P., dated. 24.VIII.1969.

60. Lajolo G., dw 2.VI.1970.

61. Lanzoni A, dw 24.IX.1956.

62 Levi V, dw 4.VII.1958.

63. Lozza L., dw 23.VII.1969.

64. Lienart A., Card. dw, 5 October 1912.

65. Mancini P., dw 23.IV.1958.

66. Mancini I., d on March 18, 1968.

67. Manfrini E., dw 21.II. 1968.

68. Marchisano F., dc February 4, 1961.

69. Marchinkus P., dw 21.VIII.1967.

70. Marsila S., dated July 2, 1963.

71. MazzaA., Dw 14.IV.1971.

72. Mazzi V., dw 13.X.1966.

73. Mazzoni PL, dw 14.IX.1959.

74. Maverna L. Bishop Chiver, dc on June 3, 1968.

75. Mensa A., Archbishop Vercelli. dw 23.VII.1959.

76. Messina C., d on March 21, 1970.

77. Messina Z., dl 21.III.1970.

78. Monduzzi D., d on March 11, 1967.

79, Mongillo D., November 16, 1969.

80. Morgante M., Bishop Ascoli P, dw 22.VII.1955.

81. Natalini T., dw 17.VI.1967.

82 Nigro C, dw 21.XII.1970.

83. Noah V, dw 3.IV.1961.

84. Orbasio I., dw 17.IX.1973.

85. Palestra V., dw 6.V.1965.

86 Pappalardo S., card. Archbishop Palermo, dw 15.IV1968.

87. Pasqualwtti G, dw 15.VI.1960.

88. Pasquinelli D., dw, 12.I.1969.

89. Pellegrino M., Cardinal, Archbishop of Turin, dd 2 May 1960.

90. Piana G., dw 2 IX 1960.

91. Pimpo M, d on March 15, 1970.

92. Pinto PV, dw 2.IV.1970.

93 Poletti U, Card. dw, 17.11.1969.

94. Ratoisi T., dw 22.XI.1963.

95. Rizzi M., dw 16.IX.1969.

96. Romita F., dw, 21.IV.1956.

97. Rogger I., court. 16.IV.1968.

98. Rossano P., d on February 12, 1968.

99. Rotardi T, dw3.IX.1963.

100. Rovela V, dw 12.VI.1964.

101. Sabattani A., dw 22.VI.1969.

102. Sacchetti G., dw 23.VIII.1959.

103. Salerni F., dw 12.XI.1970.

104. Santangelo F., dw 12.XI.1970.

105. Santini P., dd 23.VIII.1964.

106. Savorelli F., dw 14.I.1964.

107. Savorelli R., dw 23.IX.1971.

108. Scangatta G, dw 23.IX.197l.

109 Schsching G., d on March 18, 1965.

110. Schierano M, Bishop of the Italian Armed Forces d on July 3, 1959.

111. Semproni D., dc undated

112. Sensi M., Archbp. Sardi, dd 2 November 1967.

113. Sposito L., dw without date

114. Suenes L ,. card., on 15.VI.1967.

115. Tirelli S., dated May 16, 1963.

116 Trabalzini D., dd, February 6, 1965.

117. Travia A ,. dw, 15.IX.1967.

118. Trocchi V., dw 12.VII.1962.

119. Tucci R. dw 21.VI.1957.

120. Turoldo D., dw 9.VI.1967.

121. Vale G., dc on February 21, 1971.

122. Vergari P, dw 14.XII.1970.

123. Villot J., cardinal, dv, 6.VII.l966.

124. Zanini L., Nuncio, undated.

Many on this list have already died, but new ones have taken their place. At the time of writing this brochure, the updated list had not yet appeared in the Italian press. However, let us remind you that the Grand Master of the Supreme Council of Masonic Lodges in Mexico, Carlos Vazquez Rangel, in a press interview with the magazine "Processo". stated that there were as many as three Masonic Lodges of the Scottish Rite in the Vatican, according to the Catholic magazine THE ATHANASIAN, issue June 1, 1993. The list given here refers only to people working in the Vatican or working directly with the Vatican and does not take into account the lists of Masons belonging to the church hierarchy in individual countries, we only want to prove that during the proceedings of the Second Vatican Council, Freemasonry had the ability to influence for the editing of conciliar documents,and especially the reform of the mass liturgy, and this explains a lot why these liturgical changes took on a not only barbaric and destructive character, but above all blasphemous. In the face of these painful facts, it is cynical to say that the post-conciliar changes were carried out as a "renewal in the Holy Spirit." Rather, we should remember the announcements of Our Lady given in Ecuador to nun Maria Anna de Jesus Torres in 1634 in Quito regarding the tragic situation of the Church in the second half of the 20th century. century, when she appeared to her as Our Lady of Sorrows with seven swords stuck in her heart, and later in La Salette in the mid-nineteenth century, and in Fatima in 1917 and in the following years, especially the so-called "third secret", so disregarded by some popes.It would be an exaggeration to attribute all the difficulties that the Church goes through after the Second Vatican Council to freemasonry, but also to keep silent about its presence among the Church hierarchy would be a great imprudence. Moreover, let us remind you that the above list of freemasons in the Vatican refers to the period when the old Code of Canon Law was still in force, categorically forbidding all Catholics from belonging to a Mason under the penalty of excommunication (excommunication), and "ecclesiastica sepultura privantur" (can. 1240).categorically forbidding all Catholics to belong to a freemason under penalty of excommunication (excommunication), and "ecclesiastica sepultura privantur" (can. 1240).categorically forbidding all Catholics to belong to a freemason under penalty of excommunication (excommunication), and "ecclesiastica sepultura privantur" (can. 1240).

The Masonic ideology had a similar influence on other DSW documents, especially the new Code of Canon Law, and above all on the so-called "Ecumenism", that is, the de-Catholicization of the Catholic Church and its transformation into the "Ecumenical Church", and thus into an interfaith church (which I write about in more detail in the brochure "Sources of modern ecumenism"), and extending to all religions, even pagan. the list of 124 prelates-freemasons, mainly working in the Vatican, is not a complete list for the entire clergy of the Catholic Church.These other data regarding the presence of Freemasonry in the universal Church must be sought in each individual country, which is not easy, because only in some countries has Freemasonry revealed its influence in the Church.One of the works on this subject is the book of Freemasonry expert Pierre Virion, published in France under the title "Mystere d'iniquite" in 1967, i.e. shortly after the DSW, and it refers almost exclusively to the situation of the Catholic Church in France, although it also informs somewhat and about the clergy in other countries, especially in Italy. So it is good that this book was finally (thirty years late) published recently (1996) in a Polish translation by the FULMEN publishing house, under the title "Mystery of iniquity". Let us also recall that the FULMEN publishing house has also published other books on freemasonry translated into Polish, such as the work of the French writer Arnaud de Lassus, "Masonry - a paper tiger?". And also the excellent work of a Polish expert on Freemasonry, Fr.Henryk Czepułkowski's "Anti-Church on the attack" (1994) and Georges F. Dillon, "The Antichrist in the fight against the Church" (1994). Also other publishing houses, such as the Poznań WERS, have recently published a number of books on freemasonry, and therefore Catholics cannot complain about the lack of information about the danger posed to the Church by masonic ideology.

But despite the existence of so many works on Freemasonry, it is still considered by many Catholics, especially religious, to be a very useful institution, for something that attracts and fascinates them, and especially Jesuits and Dominicans stand out in this. Many of them immediately after the disclosure of Freemasonry in the early eighteenth century immediately joined it, and even established lodges in their own monastic buildings, and the papal encyclicals were of little concern to them. On the contrary, they have tried and are continuing to convince all Catholics that Freemasonry is a very glorious and useful institution, as it spreads the brotherhood of all with everyone. Just a few years before the DSW, many Jesuits and Dominicans returned to praising Freemasonry. One of the most zealous promoters of Freemasonry in the Church was and still is Fr.Jesuit Michel Riquet, who specialized in Freemasonry so much that he became an authority for Freemasons themselves, giving conferences on Freemasonry in Masonic Lodges, and one of the most famous was a conference given by me at the famous "Volney" lodge in Laval (France) March 18, 1961. The text of this conference was later published in the semi-official periodical of the French Episcopate, Documentation Catholigue. According to Fr. Riquet Freemasonry was born inside the Catholic Church, as its roots lie in the medieval guilds and brotherhoods of Christian masons, builders of cathedrals and temples. The regulations of these fraternities required from their members not only a living faith in the One Holy Trinity, but also the severity of life and mortification, hence I conclude thatthat even today the freemasons lead a life more severe and mortified than the Trappists. The later constitutions of the Masonic beds also emphasize the moral values ​​of Freemasonry. However, he forgets Fr. Jesuit Riquet, that Freemasonry uses a calendar several thousand years older than the Christian calendar and that it advertises its origin not from the Medieval brotherhoods, i.e. Christian, but from the guilds and trade unions of the oldest pagan civilizations, mainly from the alleged Atlantis, or at least from civilization Ancient Egypt and the Far East, ascribing to Masonic masonry the construction of the Egyptian pyramids. What is most disturbing, however, is the desire for intimate coexistence of some orders of the Catholic Church with Freemasonry and the total disregard for the opinion of the Freemasonry of previous pre-Conciliar popes as to its anti-Christian character.The freemasons themselves emphasize their origin from pre-Christian times and that their doctrine is primarily naturalism, so the negation of everything that is supernatural, that is, what is the essence of Christianity. It is after the DSW that we very often meet in the Catholic Church with the teaching of almost exclusively naturalism, even in the documents of the Holy See, i.e. with the proclamation of natural morality, i.e. pre-Christian morality, and no wonder, since a significant part of the Vatican's employees are Masons.so with the preaching of natural morality, that is, pre-Christian morality, and no wonder, since a significant part of the Vatican's employees are Masons.so with the preaching of natural morality, that is, pre-Christian morality, and no wonder, since a significant part of the Vatican's employees are Masons.

Fr. the Jesuit Michel Riquet also informs (in the same issue of Documentation Catholigue. No. 1745) about the present state of Freemasonry, namely: the Grand Lodge of England has as many as 7647 lodges (including lodges existing outside England), to which belong over 600,000 people. In St.Zj. The Grand Lodge of Ohio has 681 registered lodges and 255,451 members. There are 995 lodges in New York with 224,405 members. The Grand Lodge of Germany has 372 lodges and 20,321 members. The Grand Orient in Italy has 444 lodges and 30,000 members. In France, the Grand National Lodge of France, founded in 1913, has 220 lodges and over 6,000 members, including some French colonies. Besides the aforementioned so-called "regular" lodges, there are also lodges which are not considered "regular".These regular lodges have approximately five million members. As for the lodges not recognized as regular, the Documentation Catholigue does not state the number of members, although these lodges are also quite numerous and depend to some extent on the Grand Orient of France, having about 30,000 members at its headquarters on the "rue Cadet" in Paris. France at "rue de Puteaux 8" differs from other lodges by its Scottish Rite, preserving faith in God and Christian mysteries. Recently, the Grand Lodge of France has improved its relations with the Catholic Church and receives visits from bishops, mainly Bishop Perezil. This lodge has approximately 9,000 members. The Lodge of "Human Rights" on the "rue Jules-Breton" in Paris, founded in 1893, welcomes both women and men; it takes an anti-clerical, theosophical and occult stance.However, after the DSW, almost all these lodges enter into a dialogue with the Catholic Church.

According to Fr. Jesuit Michel Riquet, the DSW was followed by a new era in relations between the Church and Freemasonry, which he calls "the transition from anathema to dialogue." The specialist in this "dialogue" between the Church and Masonry is mainly (but not only) Fr. Rosano Esposito, author of many works on this subject, including the following: "La Massoneria e L'Italia dal 1800 ai nostri giorni". Ed. Paoline, Roma 1979, 5th ed. "Le grandi concordanze tra Chiesa e Massoneria", Ed . Nardini, Firenze 1987. "Santi massoni al servizio dell 'uomo". Ed. Bastogi, Foggia 1992. The same author, Fr Rosario Esposito, wrote a long article on the subject: "Giovanni XXIII e la Massoneria Oggi", published in the journal Masonic "Massoneria Oggi" issue of May 1995,in which he discusses the book of Prelate Capovill (bishop's personal secretary of Pope John XXIII), analyzing the relations of Pope John XXIII with Freemasonry, and they were to be very friendly and cordial, although Pope John XXIII in his memoirs-notes wrote down the former condemnations of Freemasonry by many popes. In his encyclical "Pacem in terris", Pope John XXIII distinguishes between "doctrines" and "movements"; doctrines, according to him, are unchanging, while "movements" are subject to evolution and thus fundamental changes. Apparently, John XXIII was to say to prelate Agostino Casaroli - who then in a conversation with Pope John XXIII complained about the reluctance of the communist governments of Hungary and Czechoslovakia to conclude a concordat - "please do not forget that the Church has many enemies,but he himself is never hostile to any country. "

In the same article, the author recalls that Pope John XXIII had a very cordial dialogue with the Anglican Primate Geoffrey F. Fisher, even though he was a prominent Mason. He also emphasized that the Church of England has always had friendly relations with Freemasonry, and that a large part of the Anglican clergy belonged and still belong to Freemasonry. He also recalls that Anglican priest Walton Hannah, in his book "Christian by degrees" (London, 1955), who converted to Catholicism, states that 17 bishops and over 500 Anglican priests are freemasons. Primate Ficher joined the Old Reptonian lodge. in 1916, and in 1939 he was Grand Chaplain of the Grand Mother Lodge in London John XXIII established ecumenical contacts with London Primate Fisher, returning from the Middle East, paid a visit to Pope John XXIII (December 2, 1960).Rosario Esposito also writes extensively on this subject in his book "Santi e massoni al servizio dell 'uomo". In the same article (in the journal Massoneria Oggi "May 1995), Rosario Esposito deals with the cordial relationship of Pope John XXIII with the prominent Mason Marsaudon highlighting. that they had an exceptionally cordial friendship. In 1964, the daily "Juvenal" of September 25, published a long press interview by Jean Andre Faucher of Marsaudon. The text of this interview was later included in the book "De l'initation maconnigue a l'ortodoxie chretienne" (Paris, 1965, p. . 135-136). Here is a fragment of the text: “Faucher: Did you know Pope John XXIII well? -Marsaudon: I was very attached to Monsignor Roncalli, Apostolic Nuncio in Paris, He received me many times at the Nunciature,and also Nuncio Ronalli visited me at my home in Bellevue, Seinet-Oise. When I became Master of the Order of Malta and submitted to Monsignor Roncalli my concern about my Freemasonry. Later, when Monsignor Roncalli was elected pope, I was welcomed and encouraged by him many times to cooperate between the Church and Freemasonry. "

Later in this article, we learn that Pope John XXIII was highly praised by Italian freemasons after his death. The author cites many texts on this from the Italian and French press, and was praised primarily for seeking rapprochement and cooperation between the Church and Freemasonry. The author ends his article by reminding him that he wrote a book on the reconciliation of the Church with Freemasonry. "La ricociliazione tra la Chiesa e la Massoneria" (Ravenna, Longo, 1979, p. L46). Among those great supporters of cooperation between the Church and Freemasonry, we should also mention the Jesuit priest Caprile, chief editor of the journal Civilta cattolica, who DSW has placed many articles on the need for collaboration between the Church and Freemasonry. In these articles he recalls the Church's former condemnations of Freemasonry and laments thatthat in the past there was no proper understanding and cooperation, contrasting the old condemnations with the present attitude of coexistence. The lifting of the excommunication for belonging to freemasonry in the new Code of Canon Law is now considered glorious. However, there is as yet no evidence that Freemasonry changed its hostile attitude towards the Church. On the other hand, there is innumerable evidence that it is the Church, in her doctrine and her liturgy, that is increasingly subject to Masonic influence.On the other hand, there is innumerable evidence that it is the Church, in her doctrine and her liturgy, that is increasingly subject to Masonic influence.On the other hand, there is innumerable evidence that it is the Church, in her doctrine and her liturgy, that is increasingly subject to Masonic influence.

We have already seen before that the encyclicals of the last popes contradict the teaching of the old popes. Moreover, it is clearly visible that the recent encyclicals are permeated with Masonic ideology, and mainly with naturalism. So it is not the doctrine of the Church that infiltrates Freemasonry, but the Masonic ideology that forbids the teaching of the post-Conciliar Church, as is evident in the new Code of Canon Law, in the new Catechism of the Catholic Church, and above all in the recent post-conciliar encyclicals of the popes. The Catholic Church is becoming less and less Catholic every day, transforming into some "ecumenical" Church, assimilating the Masonic ideology.


WIELKI OGROMNY UCISK - JAKI NAS CZEKA

CZEKA NAS OGROMNY UCISK TO OD NAS ZALEŻY JAK DŁUGO BĘDZIEMY ZIMNI W SWYM DUCHU SUMIENIA.
A TYM ZMIENIAJĄC POŻYCIE MIĘDZY LUDZKIE I OGROMNĄ MIŁOŚĆ WZNIECIMY DO BOGA OJCA ŚWIĘTEGO W NIEBIE.
TO JEST TEN CZAS CZAS PRZEDREWOLUCYJNY NOWEGO ŚWIATA NOWEJ CYWILIZACJI.
lucyfer NIE ODPUŚCI.I WIE CO MA ROBIĆ BY NAS ODEBRAĆ OD ŚWIATŁOŚCI.
WIE TEŻ ŻE MA MAŁO CZASU.
WIE ŻE SWOICH GRANIC MA NIE PRZEKROCZYĆ.
BÓG NAS NIE OBRONI DOPÓTY NIE ZACZNIEMY PROSIĆ JEGO NATURĄ JAKIE NAM DAŁ PRZEZ NASZYCH RODZICÓW JAKO SUMIENIE KTÓRE JEST NIEZBĘDNE DO MODLITWY I ŁĄCZNOŚĆ Z NIM
WTEDY DOSTANIEMY OGROMNĄ BROŃ JAKI SZATAN NIE MA.

Z nieoficjalnych źródeł i przecieków Biskupstwa Polskiego pandemię się planuje na 5 lat
Z przejęzyczenia intencji. Pięknie śpiewają.
Aż zostanie całkowicie przejęta prywata małych i średnich przedsiębiorstw i całkowicie zadłużenie Narodów Kosztem Narodów.
Pustego pieniądza A inflację się będzie wyrównywać brakiem pieniądza przez zadłużenia Narodu jak wyżej pustym pieniądzem.i straszną biedą.inflacyjną
Tak Lucyfer Planuje ten Plan.
Kto zawinił.
Narody nie sprawdzając słowa i jak nas zaprzedano przez drugi Sobór Watykański.
Dokumentacje znajdziecie Poniżej.
Na czas opisywała ten temat Włoska prasa.
Nie byliśmy czujni.
Myśleliśmy że ktoś to za nas zrobi.
Diabeł nie spał Czyhał jak wilk przed owczarnią by nas skonsumować
Poszedł na całość.

Z puntu widzenia Bożego tak ja myślę odczytując znaki Boże ten koszmar skończy się w trzecim roku.

Masoneria w Kościele

Rekin oceanu

"Problemy II Soboru Watykańskiego" - Wrocław 1996.

Drugi Sobór Watykański rozpoczął swe obrady kiedy zaistniało już niebezpieczeństwo ewentualnej wojny nuklearnej. Szybkie zastosowanie energii nuklearnej do celów wojennych, a więc do fabrykowania bomb atomowych spowodowało zaniepokojenie na całym świecie możliwego zniszczenia wszystkich cywilizacji, a nawet w ogóle życia biologicznego na planecie Ziemi. Zrzucona bomba atomowa na Nagasaki (Japonia), pod koniec drugiej wojny światowej i jej przeraźliwe skutki potwierdziło te przypuszczenia, stąd też, nic dziwnego, że rozpoczęto rewizję dotychczasowej polityki międzynarodowej, szukając rozwiązań pokojowych, a nie wojennych, jak to było dotychczas w ciągu niemal całej historii. Zrozumiano, że w ewentualnej wojnie atomowej nie będzie zwycięzców i zwyciężonych, lecz powszechne zniszczenie, stąd też nic dziwnego, że masoneria - podobnie jak inne stowarzyszenia międzynarodowe - rozpoczęła akcję zbliżenia się do swych dawnych przeciwników, a głównie do Kościoła katolickiego, w poszukiwaniu rozwiązań wszelkich ewentualnych konfliktów na drodze pokojowej. Niestety, masoneria me wyrzekła się swego prozelityzmu, lecz wręcz przeciwnie, gdyż przenikając do środowiska kościoła katolickiego usiłowała nadal pozyskać autorytety Kościoła dla swych postulatów. W okresie bezpośrednio przedsoborowym, a zwłaszcza w czasie obrad soborowych, wciągnęła w swe szeregi najgłówniejszych biskupów i kardynałów, co widać z listy 124 pracowników Watykanu, a ogłoszonej wkrótce po Drugim Soborze Watykańskim w prasie włoskiej, na podstawie „Masonic Register of Italy". Z listy tej widać, że ogromna większość dygnitarzy Kościoła katolickiego wstąpiła do masonerii w latach 1956-1960, a więc w przededniu Drugiego Soboru Watykańskiego (DSW), dlatego też znaczna ilość ojców soborowych to masoni, działający niewątpliwie na Soborze według masońskiej ideologii i według konkretnych zleceń lóż, do których przynależeli.

Najważniejszą sprawą dla Soboru była reforma liturgii, a właśnie przewodniczącym odnośnej Komisji był mason Abp Bugnini. Włoskie czasopismo „30 Giorni", ściśle związane z Watykanem, podawało wiele konkretnych danych co do tego, że Abp Bugnini przynależał do masonerii i że, co najważniejsze, reformował liturgię mszalną według konkretnych wskazówek masonerii. Odnośną korespondencję między Abpem Bugninim i jego lożą, co do reformy liturgii Mszy Świętej, podało czasopismo włoskie „ 30 Giorni" w numerze 6 (w języku angielskim) z roku 1992. Oto odnośne teksty:

List z dnia 14 lipca 1964 roku:

„ Drogi Buan (Bugnini): informuję cię o Twoim zadaniu, które Rada Braci zleciła Tobie, w porozumieniu z Wielkim Mistrzem Masonerii i Książętami Tronu Masońskiego. Nakazujemy Ci szerzenie dechrystianizacji przez wprowadzenie nieuzgodnionych obrządków i języka liturgicznego, oraz skłócenia księży, biskupów i kardynałów jednego przeciwko drugiemu. Językowe i obrządkowe zamieszanie jest zwycięstwem dla nas, ponieważ językowa i obrządkowa jedność była siłą Kościoła Katolickiego... Wszystko to należy dokonać w przeciągu 10-ciu lat".

Odpowiedź Arcybiskupa Bugniniego dana Zarządowi Loży Masońskiej:

„Sądzę, że założyłem podwaliny odnośnie największej swawoli w Kościele Katolickim, dzięki memu dokumentowi, wydanego zgodnie z Waszymi instrukcjami. Miałem uciążliwą walkę i musiałem używać wszelkich podstępów w obliczu moich wrogów z Kongregacji Obrządków, aby otrzymać zatwierdzenie owego dokumentu od Papieża. Na szczęście dla naszej sprawy, otrzymaliśmy poparcie ze strony naszych przyjaciół i naszych braci masonów z Universa Laus, którzy są nam wierni. Dziękuję Wam za przekazanie pieniędzy i mam nadzieję, że wkrótce się z Wami spotkamy. Ściskam Was

Wasz Brat Buan (Bugnini )

2 lipca 1967 r. "

Z tych listów widać wyraźnie, że reforma liturgii Mszy Swiętcj została zrobiona według życzeń masonerii. W kilka lat po Drugim Soborze Watykańskim wielokrotnie w prasie włoskiej ukazywały się listy dostojników Kościoła, głównie pracowników w Watykanie, przynależnych do masonerii; listy te nie były kwestionowane przez osoby wymienione na tych listach, qui tacet consentire videtur. Jedną z nich umieścił miesięcznik SZCZERBIEC w numerze 52-53, luty-marzec 1996, którą tutaj zamieszczamy:

1. Ablondi Alberto biskup Livorno, wstąpił do masonerii 5 VIII.1958

2. Abrech Pio, członek Św. Kongregacji Biskupów, wstąpił do masonem (d.w.) 27.XI.1967.

3. Acquaviva Sabino, prof. religii, d.w. 3 XII. 1969.

4. Alessandro O. Gottardi, d.w. 13.VI.1959

5. Angelini Benedetto, Bp Messyny, 14.X. 1957.

6. Argientieri Benedetto, patriarcha S.S., d.w. 11.III. 1970.

7. Bea Augustyn, kard. Sekretarz Stanu za Jana XXIII i Pawła VI.

8. Baggio Sebastiano, kard.Prefekt Św.Kong.Biskupów, d.w. 14.VIII.1957.

9. Baldassarri S., Bp Rawenny, d.w. 19.11.1958.

10. Balducci E., zakonnik, d.w. 16.V.1966.

11. Basadonna E, prałat, d.w. 14.VIII.1963.

12. Batelli G., d.w. 24.VIII.1959.

13. Bedeschi L.,d,w. 19.II.1959.

14. Belloli L,d.w. 6.IV.1958.

15. Belluci C.. Bp d.w. 4.VI.1968

16. Betazzi L., Bp Ivr, d.w. 11.V.1966.

17. Bianchi G., d.w. 23.X.1969,

18. Biffi F. Rektor Uniw. Pontf, d.w. 15.VIII.1959.

19. Biacarella M., d.w. 23.IX.1964.

20. Bonicelli G. Bp Albano, d.w. 12.V.1959.

21. Boretti G., d.w. 21.III.1965.

22. Bovone A., Św. Officium, d.w. 10.IV.1967.

23. Brini M.,d.w. 7.VII.1968.

24. Bugnini A., Abp. Reformator Mszy Św. NOM. d.w. 23.IV.1963.

25. Buro M., Bp., d.w. 21.III.1969.

26. Cacciavillan A., d.w. 6.XI.1960.

27. Cameli U., d.w. 17.XI.1960.

28. Caprile G, d.w. 5.IX.1957.

29. Caputo G., d.w. 15.XI.1971.

30. Casaroli A, Kard., d.w. 28.IX.1957.

31. Cerutti F.,d.w. 2.IV.1960.

32 Ciarrocci E., Bp, d.w. 23.VIII.1962.

33. Chiavacci E., d.w. 2.VII.1970

34. Conte C., d.w. 16.IX.1967.

35. Cresti O., d.w. 22. V.1963.

36. Crosta S., d.w. 17.XI.1963.

37. Csele A. d.w. 25.III.1960.

38. Dadagio L., Abp Lero. d.w. 8.IX.1967.

39 Dante Alboni, d.w, 23.VII.1968.

40. D'Antonio E., Abp Trivento, d.w. 21.VI.1969.

41. De Bonis D., .Bp, d.w. 24.VI.1968.

42. Del Callo Roccagiovane L., Bp

43. Del Monte Aldo, Bp Novary, d.w. 25.VIII.1969.

44. Drusilla I., d.w. 12.X.1963.

45. Faltin D.,d.w.4.VI.1970.

46. Ferrailolo G., d.w. 24.XI.1969.

47. Fiorenzo A., Bp d.w. 14.X.1955.

48 Franzoni G, d.w. 2 III. 1965.

49. Fregi F., d.w. 14.11.1963.

50. Gemiti V., Bp d.w. 25.III.1968.

51. Girardi G.. d.w. 8.IX.1970.

52. Giustetti M, d.w. 12.IV.1970.

53. Gottardi A., d.w. 13.VI.1959.

54. Gozzini M, d.w. 14.Y.1970.

55. Graziani C., d.w. 23VII.1961.

56. Gregagnin A., d.w. 19.X.1967.

57. Gualdrini F., d.w. 22.V.1961.

58. llari A, opat,, d.w. 16.III.1969.

59. Laghi P., d w. 24.VIII.1969.

60. Lajolo G., d.w. 2.VI.1970.

61. Lanzoni A, d.w. 24.IX.1956.

62.Levi V,d.w. 4.VII.1958.

63. Lozza L., d.w. 23.VII.1969.

64. Lienart A., kard. d.w, 5.X.1912.

65. Mancini P., d.w. 23.IV.1958.

66. Mancini I., d.w. 18.III.1968.

67. Manfrini E., d.w. 21.II. 1968.

68. Marchisano F., d.w. 4.II.1961.

69. Marchinkus P., dw 21.VIII.1967.

70. Marsila S., d.w. 2.VII.1963.

71. MazzaA., d.w. 14.IV.1971.

72. Mazzi V., d.w. 13.X.1966.

73. Mazzoni P.L, d.w. 14.IX.1959.

74. Maverna L.Bp Chiver, d.w 3.VI.1968.

75. Mensa A., Abp Vercelli. d.w. 23.VII.1959.

76. Messina C., d.w. 21.III.1970.

77. Messina Z., d.w. 21.III.1970.

78. Monduzzi D., d.w 11.III.1967.

79.Mongillo D., 16.11.1969.

80. Morgante M., Bp Ascoli P , d.w. 22.VII.1955.

81. Natalini T., d.w. 17.VI.1967.

82 Nigro C, d.w. 21.XII.1970.

83. Noe V ,d.w. 3.IV.1961.

84. Orbasio I., d.w. 17.IX.1973.

85. Palestra V., d.w. 6.V.1965.

86 Pappalardo S., kard. Abp Palermo, d.w. 15.IV1968.

87. Pasqualwtti G, d.w. 15.VI.1960.

88. Pasquinelli D., d.w, 12.I.1969.

89. Pellegrino M., kard., Abp Turynu, d.w. 2.V.1960.

90. Piana G., d.w. 2.IX.1960.

91. Pimpo M, d.w. 15.III.1970.

92. Pinto P.V, d.w. 2.IV.1970.

93 Poletti U,, kard. d.w, 17.11.1969.

94. Ratoisi T., d.w. 22.XI.1963.

95. Rizzi M., d.w. 16.IX.1969.

96. Romita F., d.w, 21.IV.1956.

97. Rogger I., dw. 16.IV.1968.

98. Rossano P., d.w. 12.II.1968.

99. Rotardi T, d.w.3.IX.1963.

100. Rovela V, d.w. 12.VI.1964.

101. Sabattani A., d.w. 22.VI.1969.

102. Sacchetti G., d.w. 23.VIII.1959.

103. Salerni F., d.w. 12.XI.1970.

104. Santangelo F., d.w. 12.XI.1970.

105. Santini P., d.w. 23.VIII.1964.

106. Savorelli F., d.w. 14.I.1964.

107. Savorelli R., d.w. 23.IX.1971.

108. Scangatta G, d.w. 23.IX.197l.

109 Schsching G., d.w. 18.III.1965.

110. Schierano M ,Bp Włoskich Sił Zbrojnych d.w. 3.VII.1959.

111. Semproni D., d.w. bez daty

112. Sensi M., Abp. Sardi, d.w. 2.XI.1967.

113. Sposito L., d.w. bez daty

114. Suenes L,. kard., d.w. 15.VI.1967.

115. Tirelli S., d.w. 16.V.1963.

116.Trabalzini D., d.w. 6.II.1965.

117. Travia A,. d.w, 15.IX.1967.

118. Trocchi V., d.w. 12.VII.1962.

119. Tucci R. d.w. 21.VI.1957.

120. Turoldo D., d.w. 9.VI.1967.

121. Vale G., d.w. 21.II.1971.

122. Vergari P, d.w. 14.XII.1970.

123. Villot J.,kard, d.w, 6.VII.l966.

124. Zanini L., Nuncjusz , bez daty.

Wielu z tej listy już zmarło, ale na ich miejsce weszli nowi. W czasie pisania tej broszury nie ukazała się jeszcze w prasie włoskiej lista zaktualizowana. Przypomnijmy jednak, że Wielki Mistrz Najwyższej Rady Lóż Masońskich w Meksyku, Carlos Vazquez Rangel, w wywiadzie prasowym z czasopismem "Processo". oświadczył, że w Watykanie pracują aż trzy loże masońskie rytu szkockiego, jak to podaje katolickie czasopismo THE ATHANASIAN, numer z 1 czerwca 1993 roku. Podana tutaj lista odnosi się tylko do osób pracujących w Watykanie lub współpracujących bezpośrednio z Watykanem i nie bierze się tutaj pod uwagę list masonów przynależnych do hierarchii kościelnej w poszczególnych krajach, chodzi nam tylko o udowodnienie, że w czasie obrad Drugiego Soboru Watykańskiego masoneria miała możliwości wpływania na redakcję dokumentów soborowych, a zwłaszcza na reformę liturgii mszalnej, a to wiele wyjaśnia dlaczego te zmiany liturgiczne przyjęły charakter nie tylko barbarzyński i niszczycielski, ale przede wszystkim bluźnierczy. Wobec tych bolesnych faktów cynizmem jest twierdzić, że zmiany posoborowe zostały przeprowadzone jako „odnowa w Duchu Świętym". Raczej należy przypominać sobie zapowiedzi Matki Bożej dane w Ekwadorze zakonnicy Maria Anna de Jesus Torres z roku 1634 w Quito odnośnie tragicznej sytuacji Kościoła w drugiej połowie dwudziestego wieku, kiedy ukazała się jej jako Matka Boska Bolesna z siedmioma mieczami wbitymi w Jej serce, a także później w La Salette w połowie dziewiętnastego wieku, oraz w Fatimie w roku 1917 i w latach następnych, a szczególniej tzw. „trzeci sekret", tak zlekceważony przez niektórych papieży. Przesadą byłoby przypisywać wszystkie trudności przez jakie przechodzi Kościół po Drugim Soborze Watykańskim masonerii, ale także przemilczać jej obecność wśród hierarchii kościelnej byłoby wielką nieroztropnością. Nadto, przypomnijmy, że podana powyżej lista masonów w Watykanie odnosi się do okresu kiedy jeszcze obowiązywał Kodeks Prawa Kanonicznego dawny, kategorycznie zabraniający przynależności do masonem wszystkim katolikom pod karą ekskomuniki (wyklęcia ), oraz „ecclesiastica sepultura privantur" (can. 1240).

Podobny wpływ miała ideologia masońska także i na inne dokumenty DSW, a zwłaszcza na nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, a przede wszystkim na tzw. „Ekumenizm", czyli na odkatolicyzowanie Kościoła Katolickiego i na przekształcenie go na „Kościół Ekumeniczny", a więc na międzywyznaniowy (o czym piszę obszerniej w broszurze „Źródła współczesnego ekumenizmu"), a rozciągający się na wszystkie religie, nawet na pogańskie. Podana uprzednio lista 124 prałatów-masonów, głównie pracujących w Watykanie, nie jest listą kompletną jeśli chodzi o całe duchowieństwo Kościoła Katolickiego. Te inne dane, co do obecności masonerii w Kościele powszechnym, trzeba szukać w każdym z poszczególnych krajów, co nie jest rzeczą łatwą, gdyż tylko w niektórych krajach masoneria ujawniła swoje wpływy w Kościele. Jedną z prac na ten temat jest książka znawcy masonerii Pierre Virion, wydana we Francji pod tytułem „Mystere d'iniquite" w roku 1967, czyli wkrótce po DSW, a odnosi się ona prawie wyłącznie do sytuacji Kościoła Katolickiego we Francji, chociaż informuje także nieco i o duchowieństwie w innych krajach, a zwłaszcza we Włoszech. Dobrze się więc stało, że książka ta została nareszcie (bo z trzydziestoletnim opóźnieniem) wydana ostatnio (rok 1996) w przekładzie na język polski przez wydawnictwo FULMEN, pod tytułem „Misterium nieprawości". Przypomnijmy także, że wydawnictwo FULMEN wydało w przekładzie na język polski także i inne książki o masonerii, jak np, dzieło pisarza francuskiego Arnaud de Lassus, „Masoneria - czyżby papierowy tygrys?". A także i znakomitą pracę polskiego znawcy masonerii Ks. Henryka Czepułkowskiego „Antykościół w natarciu" (1994) i Georges F. Dillon, „Antychryst w walce z Kościołem" (1994). Również i inne wydawnictwa, jak poznański WERS, wydały ostatnio szereg książek o masonerii i dlatego katolicy nie mogą się skarżyć na brak informacji co do niebezpieczeństwa jakie grozi Kościołowi ze strony ideologii masońskiej.

Ale mimo istnienia już tak wielu prac na temat masonerii jest ona nadal przez wielu katolików, zwłaszcza zakonników, uważana za instytucję bardzo pożyteczną, za coś co ich pociąga i fascynuje, a wyróżniają się w tym szczególniej jezuici i dominikanie. Wielu z nich już zaraz po ujawnieniu się masonerii w początkach osiemnastego wieku natychmiast do niej wstępowali, a nawet zakładali loże w swych własnych budynkach zakonnych, a przestrogi encyklik papieskich mało ich obchodziły. Wręcz przeciwnie, usiłowali i usiłują nadal przekonywać wszystkich katolików, że masoneria jest instytucją bardzo chwalebną i pożyteczną, gdyż szerzy braterstwo wszystkich ze wszystkimi. Właśnie kilka lat przed DSW ponownie wielu jezuitów i dominikanów powróciło do wychwalania masonerii. Jednym z najbardziej gorliwych promotorów masonerii w Kościele był i jest nadal ks. jezuita Michel Riquet, który tak się wyspecjalizował w sprawach masonerii, że aż się stał autorytetem dla samych masonów, dając konferencje o masonerii w lożach masońskich, a jedną z najgłośniejszych była konferencja dana przez mego w słynnej loży „Volney" w mieście Laval (Francja ) 18 marca 1961 roku. Tekst tej konferencji został później wydany drukiem w półoficjalnym czasopiśmie Episkopatu Francji „Documentation Catholigue". Według ks. Riquet masoneria narodziła się wewnątrz Kościoła Katolickiego, gdyż jej korzenie tkwią w średniowiecznych cechach i bractwach chrześcijańskich murarzy, budowniczych katedr i świątyń. Regulaminy owych bractw wymagały od swych członków nie tylko żywej wiary w Boga w Trójcy Świętej Jedynego, ale także surowości życia i umartwienia, stąd też wnioskuję, że i dzisiaj masoni prowadzą życie bardziej surowe i umartwione niż Trapiści. Także konstytucje późniejsze łóż masońskich podkreślają wartości moralne masonerii. Zapomina jednak ks. jezuita Riquet, że masoneria używa kalendarza o kilka tysięcy lat starszego od kalendarza chrześcijańskiego i że reklamuje swoje pochodzenie nie od bractw Średniowiecza, a więc chrześcijańskich, lecz od cechów i związków zawodowych najstarszych cywilizacji pogańskich, a głównie od rzekomej Atlantydy, a co najmniej od cywilizacji starożytnego Egiptu i Dalekiego Wschodu, przypisując masońskim cechom murarskim budowę piramid Egiptu. Najbardziej jednak niepokoi dążność do zażyłego współżycia niektórych zakonów Kościoła katolickiego z masonerią i całkowite lekceważenie opinii o masonerii poprzednich papieży przedsoborowych, co do jej charakteru antychrześcijańskiego. Sami bowiem masoni podkreślają swój rodowód z czasów przedchrześcijańskich i że ich doktryną jest przede wszystkim naturalizm, więc negacja wszystkiego co jest nadprzyrodzone, czyli tego co jest istotą chrześcijaństwa. Właśnie po DSW spotykamy się bardzo często w Kościele katolickim z nauką niemal wyłącznie naturalizmu i to nawet w dokumentach Stolicy Świętej, a więc z głoszeniem moralności naturalnej, czyli przedchrześcijańskiej i nic dziwnego, skoro znaczna część pracowników Watykanu to masoni.

Ks. jezuita Michel Riquet informuje także ( w tymże samym numerze Documentation Catholigue. Nr. 1745) o obecnym stanie masonerii, a mianowicie: Wielka Loża Anglii liczy aż 7647 lóż (włączając w to także i loże istniejące poza Anglią), do których przynależy ponad 600 tysięcy osób. W St.Zj. Wielka Loża w Ohio ma zarejestrowanych 681 lóż i 255.451 członków. W Nowym Jorku Jest 995 lóż, do których przynależy 224.405 członków. Wielka Loża Niemiec ma 372 loże i 20.321 członków. Wielki Wschód we Włoszech ma 444 loże i 30 tysięcy członków. We Francji, Wielka Loża Narodowa Francji, założona w roku 1913 ma 220 lóż i ponad 6 tysięcy członków, wliczając w to także niektóre kolonie francuskie. Poza wyżej wspomnianymi lożami, zwanymi „regularnymi", istnieją także i loże, które nie są uznane za „regularne". Te loże regularne liczą sobie około pięciu milionów członków. Co do lóż nieuznanych za regularne to Documentation Catholigue nie podaje liczby członków, chociaż loże te także są dość liczne i do pewnego stopnia zależą od Wielkiego Wschodu Francji, w swej siedzibie przy „rue Cadet" w Paryżu, ma około 30 tysięcy członków. Wielka Loża Francji przy „rue de Puteaux 8" różni się od innych lóż przez swój ryt szkocki, zachowujący wiarę w Boga i misteria chrześcijańskie. Ostatnio, Wielka Loża Francji polepszyła swoje stosunki z Kościołem Katolickim i otrzymuje wizyty biskupów, głównie Bpa Perezil. Loża ta liczy około 9 tysięcy członków. Loża „Praw Człowieka" przy „rue Jules-Breton" w Paryżu, założona w roku 1893 przyjmuje na swych członków zarówno kobiety jak i mężczyzn; zajmuje ona postawę antyklerykalną, teozoficzną i okultystyczną. Jednak po DSW niemal wszystkie te loże nawiązują dialog z Kościołem Katolickim.

Według Ks. jezuity Michel Riquet'a, po DSW nastąpiła nowa era co do stosunków między Kościołem i masonerią, co on nazywa „przejściem od wyklęcia do dialogu". Specjalistą w tym „dialogu" między Kościołem i masonerią jest głównie, (choć nie jedynie) Ks. Rosano Esposito, autor wielu prac na ten temat, między innymi następujących: „La Massoneria e L'Italia dal 1800 ai nostri giorni". Ed. Paoline, Roma 1979, wyd.5. „Le grandi concordanze tra Chiesa e Massoneria", Ed. Nardini, Firenze 1987. „Santi massoni al servizio dell 'uomo". Ed. Bastogi, Foggia 1992. Tenże autor, a więc Ks. Rosario Esposito, napisał długi artykuł na temat: „Giovanni XXIII e la Massoneria Oggi", umieszczonym w czasopiśmie masońskim „Massoneria Oggi". numer z maja 1995, w którym omawia książkę prałata Capovilla (b sekretarza osobistego papieża Jana XXIII), analizując stosunki papieża Jana XXIII z masonerią, a miały one być bardzo przyjazne i serdeczne, chociaż papież Jan XXIII w swych wspomnieniach-notatkach zapisywał dawne potępienia masonerii przez wielu papieży. W swej encyklice „Pacem in terris", papież Jan XXIII rozróżnia między „doktrynami" i „ruchami"; doktryny, według niego, są niezmienne, podczas gdy „ruchy" ulegają ewolucji, a więc i zasadniczym zmianom. Podobno Jan XXIII miał powiedzieć do prałata Agostino Casaroli - który wówczas w rozmowie z papieżem Janem XXIII skarżył się na niechętny stosunek rządów komunistycznych Węgier i Czechosłowacji w sprawie zawarcia konkordatu - „proszę nie zapominać, że Kościół ma wielu wrogów, ale sam nigdy nie przyjmuje postawy wrogiej wobec żadnego kraju".

W tymże samym artykule autor przypomina, że papież Jan XXIII bardzo serdecznie dialogował z anglikańskim Prymasem Geoffrey F. Fisherem, chociaż tenże był wybitnym masonem. Podkreślił także, że Kościół Anglikański zawsze utrzymywał przyjazne stosunki z masonerią, a znaczna część duchowieństwa anglikańskiego przynależała i nadal przynależy do masonerii. Przypomina też ,że ksiądz anglikański Walton Hannah, w swej książce „Christian by degrees" (Londyn, 1955), a który przeszedł na katolicyzm, podaje, że 17 biskupów i ponad 500 księży anglikańskich przynależą do masonerii. Prymas Ficher wstąpił do loży Old Reptonian w roku 1916, a w roku 1939 był Wielkim Kapelanem Wielkiej Loży Matki w Londynie. Jan XXIII nawiązał kontakty ekumeniczne z Londynem. Prymas Fisher, wracając ze Środkowego Wschodu, złożył wizytę papieżowi Janowi XXIII (2.XII.1960). Rosario Esposito także obszernie pisze na ten temat w swej książce „Santi e massoni al servizio dell 'uomo". W tymże samym artykule (w czasopiśmie „Massoneria Oggi" May 1995), Rosario Esposito porusza sprawę serdecznych stosunków papieża Jana XXIII z wybitnym masonem Marsaudon, podkreślając. że łączyła ich wyjątkowo serdeczna przyjaźń. W roku 1964, dziennik ,,Juvenal" z dnia 25 września, umieścił długi wywiad prasowy Jean Andre Faucher z Marsaudon. Tekst tego wywiadu został później włączony do książki „De l'initation maconnigue a l'ortodoxie chretienne" (Paris, 1965,str. 135-136). Oto fragment tego tekstu: „Faucher: Czy dobrze znał Pan papieża Jana XXIII ? -Marsaudon: Byłem bardzo przywiązany do Prałata Roncalliego, Nuncjusza Apostolskiego w Paryżu, Wiele razy przyjmował mnie w Nuncjaturze, a także Nuncjusz Ronalli odwiedzał mnie w moim domu w Bellevue, w Seinet-Oise. Kiedy zostałem Mistrzem Zakonu Maltańskiego i przedłożyłem Prałatowi Roncalliemu mój niepokój z powodu mojej przynależności do masonerii. Później, kiedy Prałat Roncalli został wybrany papieżem, byłem wielokrotnie przez niego przyjmowany i zachęcany do współpracy między Kościołem i masonerią".

W dalszej części tego artykułu dowiadujemy się, że papież Jan XXIII był bardzo wychwalany przez masonów włoskich po swej śmierci. Autor cytuje wiele tekstów co do tego z prasy włoskiej i francuskiej, a wychwalano go przede wszystkim z powodu szukania zbliżenia i współpracy między Kościołem i masonerią. Autor kończy swój artykuł przypominając, że na temat pogodzenia się Kościoła z masonerią napisał książkę pt. „La ricociliazione tra la Chiesa e la Massoneria" (Ravenna, Longo,1979,s.l46). Do tych wielkich zwolenników współpracy między Kościołem i masonerią należy jeszcze także wspomnieć ks. jezuity Caprile, głównego redaktora czasopisma „Civilta cattolica", który po DSW umieścił wiele artykułów na temat konieczności współpracy między Kościołem i masonerią. W artykułach tych przypomina dawne potępienia masonerii przez Kościół i ubolewa się, że dawniej nie było należnego zrozumienia i współpracy, przeciwstawiając dawnym potępieniom obecną postawę współżycia. Zniesienie w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego ekskomuniki za przynależność do masonerii uważa się obecnie za chwalebne. Jednak nie ma, jak dotąd, żadnych dowodów na to, że masoneria zmieniła swą wrogą postawę wobec Kościoła. Natomiast istnieje niezliczona ilość dowodów na to, że to Kościół w swej nauce i swej liturgii coraz bardziej ulega wpływom masońskim.

Już poprzednio widzieliśmy, że encykliki ostatnich papieży są sprzeczne z nauką dawnych papieży. Co więcej, widać jak na dłoni, ze ostatnie encykliki są przesiąknięte ideologią masońską, a głównie naturalizmem. A więc to nie nauka Kościoła przenika do masonerii, lecz ideologia masońska zakaża naukę Kościoła posoborowego, co jest oczywiste w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego, w nowym Katechizmie Kościoła Katolickiego, a przede wszystkim w ostatnich encyklikach posoborowych papieży. Kościół Katolicki z każdym dniem staje się coraz mniej katolickim, przekształcając się w jakiś Kościół „ekumeniczny", asymilując ideologię masońską.

[sprawiedliwy]

Zobaczymy co się dalej okaże.

schow!!! Wyborcze....


Z innej beczki... Na kortach w Paryżu REWELACJA!!! w TURNIEJU Roland Garros IGA ŚWIĘTEK jak torpeda idzie do przodu. Trzymajcie kciuki. IGA.... niech Cię szczęście nie opuszcza, forma jest i technika no i talent !!! BRAWO!!!

[Reflex]

Wlaśnie od kilku dni z niemal zapartym tchem oglądam wyniki naszej dynamicznej 19-letniej Igi Świątek na kortach Roland Garros...
Iga juz jest w pólfinale i zmierzy się w finale czwartek o godzinie 15:00 na korcie głównym imienia Philippe'a Chatriera.
Iga w drodze do finalu nie stracila jeszcze ani jednego seta. Jednak w finale spotka się z Czeszką, albo z Amerykanką.
Trzymamy kciuki sprawiedliwy, rośnie nam nowa tenisistka światowej klasy.

[sprawiedliwy]

WOW !!!! BRAWO IGA! jest finał! niesamowite! Iga! jest WIELKA!

[sprawiedliwy]

Wielki sukces i zarobek Igi Świątek
Re: Życie skomplikowane ?Cytuj Reflex
autor: Reflex » czwartek 08 paź 2020, 14:01

Jak tylko zacząłeś o pieniądzach i zaglądać do cudzej kieszeni , to zdenerwowałeś Igę ( i mnie) z korzyścią dla USA. tzn. przeciwniczek...
nie podejrzewam Cię o zawiść i zazdrość o piniądze lecz o działanie na korzyść amerykańskiej deblistki Desirae Krawczyk (USA) - Alexa Guarachi (Chile).
Wspierajmy, kibicujmy, trzymajmy kciuki, forsą cudzą się nie zajmujmy. Osiemnastoletnia Iga o takich pieniądzach nie myśli, może jej rodzice, którzy sporo w nią zainwestowali, i cała eqipa...

[Reflex]

Hahaha, ależ tak. Iga nie gra dla idei, tylko o pieniądze. Już zarobila ponad dwa miliony dolarów.
Ja się z tego cieszę i jej tego serdecznie życzę.
Oczywiście slawa się liczy jak najbardziej, ale jest z dolarem spokrewniona. Nie ma slawy, nie ma dolara.

Niestety nasza Iga pokazala dzisiaj swoje fochy, rzucala rakietą w siatke, kladla się pretnensjonalnie na ziemi.
Miala dużo zlych zagrań. I tym mnie i napewno obserwatorów nieco zrazila. To jest egoizm i zarozumialość,
zachowanie bachora.

Pożyjemy i zobaczymy. No i ja absolutnie nie jestem porażką zmartwiony, przecież to byl final i scisla
czolówka slynnego turnieju. Na jej zle zagrania, narazie zamykam oczy. Inaczej sie gra w singlu a inaczej
w deblu.

[sprawiedliwy]

WŁaśnie,,,,
a mam moją "teorię spiskową" na te zachowania nieznośnego bachora. TU stawka dolarowa tylko ponad 100 tys.... skoro już o forsie i brzeczących monetach, a jutro o prawie milion. Jest różnica? jest. mało czasu na wypoczynek, i trzeba karty trzymać przy orderach a nie wykładać na stół. Będą 3 sety, -> strzelam 6:3 4:6 6:4
A TY?

Kto jeszcze kibicuje Idze? jak typujecie?

[Reflex]

Oczywiscie że kibicujemy Idziuni Jak można inaczej? Czekaliśmy prawie cale życie na taki final.
Caly świat jest nią zachwycony. Żeby się tylko nie spalila... Tfu, tfu ...
Jednak nie zapominajmy, ze ona dopiero bedzie miala niedlugo urodziny 19 lat. Wszystko przed nią.