Zaduma losu i stres etosu.

Miejsce do publikacji twórczości własnej uczestników Forum (poezja, próby literackie i inne).
almagus
Posty: 4546
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:36 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: almagus »

I jest 1000!

Skazani na wykluczenie, bo to kościelne ziemie.
Pełzaniem do ołtarza, wódz narodu powtarza.

Jak żyć? Bez gorszego sortu?
Jestem przywódcą narodu.
Bez mordu nie ma tortu!
Gułagów i głodu!
I ciemnogrodu fortu.

„Zdradzieckie mordy.
Oraz kan-alia”.
Opozycji hordy.
Są jak fekalia.
W szambie niezgody.

„Zamordowaliście brata”.
I skrzynka niedopita.
Uczycie jak się lata.
Moja Rzeczpospolita.
Potrzeba kata i bata.

Lepiej się knuje nocą.
Ciemność na edukacji.
Ustawą na swoje sknocą.
Posady "partiokracji".
Milionerzy, wam trącą.


2018-06-12 almagus

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... unkty.html
pomorzak
Posty: 9439
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:30 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: pomorzak »

Polska
co to jest ?
co to jest ????
dlaczego milczy gdy gwalcone jest jesj konstytucja
dalaczego milczy gdy gwalcone sa jej podstawy
Polska teskni za faszyzmem Pildudzkiego
Polska jest faszyzmenm kosiola
ja wojownik KK odrzucam ta retoryke
religia jest chora
almagus
Posty: 4546
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:36 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: almagus »

Pomorzaku; To pływy oceanu naszego starego domu. I kiedy święta woda przybywa, to takie narody pokrywa!

Senna poświata, życie w zaświatach.

Ruchliwi wynurzonych skał.
Utwardzonych osadów.
Genom przetrwania nam dał.
Doskonalenie nomadów.

Zdolność chodzenia po wodzie.
Ptasiego lotu nieba.
Z prawami fizyki w zgodzie.
Maszynerii potrzeba.

Projekcja pod powiekami.
Ciemności wypatrzenia.
Latamy, choć nielotami.
Woda jest do chodzenia.

Mózg się zabawia w spoczynku.
Chwyta metafizyka.
Z prawami w pojedynku.
Możliwość jest odkryta.

Życie z przetrwania genomem.
Steruje ewolucją.
Zachować co jest domem.
Nasza przyszłość z instrukcją.

Opatrzność, albo Bóg.
Intuicyjne wyczucie.
Lecz gdyby on coś mógł.
Z ewolucji wyzucie.

Zrodzeni głową do przodu.
Na plątaninę zamętu.
Nogami w przód do grobu.
Dokonujemy przekrętu.

2018-06-23 almagus
http://almagus.blox.pl/html

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... tki-z.html
almagus
Posty: 4546
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:36 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: almagus »

Psy stołu pańskiego, przez wieki, dlaczego?

Gorszego sortu ten wikt.
Pogan chrystianizacja.
Polnischer szmektnik.
Ze stołu degustacja.

Smak germańskich zakonów.
Biskupów zaborów włości.
Na śmietnik z własnych domów.
Niech na śmietniku pości.

Na sprzedaż kto oporny.
W łańcuchach na Abduladę.
Kobiety towar wytworny.
Z ruiny „damy radę”.

I wypasionych widzimy.
Drwią z pieszych za szybami.
A jakie limuzyny.
Nazwani PiS-dzielcami!

2018-06-30 almagus
http://almagus.blox.pl/html

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... rania.html
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... traci.html
almagus
Posty: 4546
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:36 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: almagus »

Czystej obłudy religijne demoludy.

Przemiany klimatyczne.
Życia przystosowanie.
Tło fizykochemiczne.
Ekosystem w przemianie.

Metan z hodowli rzeźnej.
Ditlenek węgla spalin.
Zmiana linii przybrzeżnej.
Pustynie, hałdy kopalin.

Śmieci nader liczne.
Po lasach, polach, wodach.
I życie organiczne.
Ginie na odpadach.

Skazani na wymieranie.
Albo zmiana siedliska.
Granice nie są w stanie.
Zatrzymać tego zjawiska.

Egoizm w miłości bożej.
Zatrzyma rozmnażanie.
U tych co mają gorzej.
I nam dobrobyt zostanie.

2018-07-01 almagus
http://almagus.blox.pl/html

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... antow.html
rekin oceanu
Posty: 5488
Rejestracja: ndz sty 18, 2015 1:18 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: rekin oceanu »

. I CO ZAPROSIŁEŚ MNIE CHCESZ ARGUMENTÓW.
WIESZ CZYM RYZYKUJESZ ZAPEWNE CHCESZ TEGO.
JESTEM TU W SKÓRZE SMOKA.
.

almagus wrote: ↑
Mon Sep 10, 2018 10:24 am
Ja raczej o pluskwach ,szczurach i lisach.
Ale z grubej rury walę
Oby wchodzić na skały
I nie dać się opętać
Niemocą i wyjść cały.
A tak o tym mam pisać
Co wszyscy wiedzą co powinni...
---------------------------------------------------------------
A teraz dotyczy ciebie.

Nie wiem co cię opętało
Z jakiego poziomu doliniarstwa mówisz.
Przytaczasz mój wątek poetycki.
Gdzie tu widzisz zakłamanie i oszustwo.

Tak to rozumować.
Czy ja mam rozmawiać o takich co skłaniają się do rozmazywań
I rozwadniać oczyszczając tych co mącą i wynoszą morderców.
A szkalują Kaczyńskiego w jego mękach drylowanych przez jego wrogów.
Czy raczej ofiarę mam potępiać czy mordercę.
Jak ty to czynisz. Nie ja ofiarę zawszę będę bronił bo i on też wybronił.
Co pokazują dzisiaj fakty w Polsce.
Gdzie widzisz to oszustwo.
To ty w swoich bazgrołach i prześwitach nękasz polskiego dzisiaj dobrodzieja i wybawcę z paszczy
Faszyzmu i innych dusicieli Boa.
To druga sprawa.
Uprawiasz świętokradztwo.prawdziwego Chrześcijaństwa.
A nie tych co sobie przypisują a nimi nie są .
I to na ogromną skalę.
A z tym to już ze mną nie walczysz.
Czego nie znasz nie tykaj inaczej narażasz się na siły których nie znasz.
A są one ogromne.Nawet Sam lucyfer unika tego tematu.
Kto inny ma cię na patelni.
Nie zasługujesz bym z ze spalonym jęzorem rozmawiał.
Jest mi ob śmierdzący.
Nie mówisz z sumienia.
Jako odczytuję że go nie masz.
Popierając między wierszami przestępców.
Otwarcie się boisz.
Tchórzu.
Mówisz polszczyzną a polskość twoja w powijakach i w lesie.

rekin
rekin oceanu
Posty: 5488
Rejestracja: ndz sty 18, 2015 1:18 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: rekin oceanu »

Prawda
jako potęgą grotem tytanowym
Rozwalaj niedołęstwa naszych wrogów
Co jako wszetecznym zepsuciem
Cofają nas do grobu
Swego robactwa nikczemności
A jako apokalipsa wytężaj siły
To oręż twego zwycięstwa
Naszego Mesjasza
Którego nie poznają.
Jako trzymasz filary naszego życia
Nie upuścisz
Nas ze swej dłoni
Tak aby poznali że nie jesteśmy sami
A znaki twoje
Wznosiły niebo i ziemię
Serca i sumienia
Aby Narody widziały i obaczyły cel swego istnienia.
A prawo zepsucia
Nie powstawało
Wbrew twego
Uczucia Natury jaką nas obdarzasz.
I pragniesz obdarowywać.
Porusz niebo i ziemię
Oceany i morza
Aby ich strach przeszył
Jakiego w życiu nie doznali
Gdyż ich okrucieństwa przerastają wszystkie granice
rekin.



Zrywać niewoli trent
Co toczy jak czerw
Ludzkie cierpienie
Z dolinami zepsucia
Rozkojarzonych
Mamrotach zarozumialstwa
W opętanej nagońcie
Wyższości
Tak by zaniemówił
Człowiek z przerażenia
Pod sztandarem nowej
Cywilizacji
Której nie znamy
A powolna śmierć
Zwija ludzi
Do piekieł Niemocy
Zakałą
Zabijania sumień
To w ich mocy
Z różnych źródeł narzędzi
Mieć
Powolna śmierć
Narodów
Z sumieniem i ciałem
Zapominasz
Że ostałeś otumaniony
Językiem słowa
Jako powierzchowna zgodność
Iluzjonistycznych
Światełek
E telewizorze
Za który płacisz
A Prawda w zapomnieniu
Wyschła w twoich uczuciach
Nie rozumiejąc
W czym świata tron śmierci
Ostał utopiony

Językiem niezgody

A na poróżnieniu języków
Napisano śmierć
Gdzie przechwały słowa
Podnoszą tron śmierci
Czy taka to ma być cywilizacja
Zabijać innych i siebie
Odcinać od życia ducha i ciała
A strach
Pożera przerażenie świata
Boimy się niepewności
A ją popieramy
Gdyż zapomniał człowiek
kim jest.

rekin oceanu
.

Któż może mieszać między nami - Kto nam może zakładać kajdany
Gdy z nami prawdziwa wolność której nikt nie podważy

Kto na nią się targnie ten się roztrzaska - Na kogo upadnie tego zmiażdży - Ale ty moja perełko abyś była czysta
By ci nikt nie miał nic do zarzucenia przed naszym Bogiem
Polsko; W mitrędze twojej i znoju twoim
Widzę cię kraino moja w prawdziwym stroju twoim
Boś moja; Ty co nękaniami konałaś jak nieboszczyk
Okłamana i okłamywana przez najwyższe autorytety kościelne
Gdzie twoje zdrowie w twojej odnowie
Gdzie w zbutwiałej nędze stoisz
Kto cię oszukał
Kto zmylił drogi
Podkowy pod nogo podłożył byś upadła
Nie tam droga
Nie te myśli co nami szarpią ku przepaści
Jesteś mi drogą polsko moja
Jak kwiat jedyny
Który zakwita prześliczną nadziei wiosny
Rekin oceanu - Grom
religijne
i różne masy misyjne mitręg porzucano tobą

Jak drzewem uschłym.
Otrzyj łzy ze swego oblicza
Naucz się wołać prawdziwego Ojca
I wyrzuć i odrzuć modlitwy co na palcach wyliczasz
Bo to nie twoje.
Bóg wprawdzie nie szuka ilości wznoszeń do niego
i ust twoich bez sumienia
Na którym kła-dzież rozmyty kamień bezdroży.
Bóg szuka pojednania z tobą z Duchem swoim
By cię chce okryć szczęśliwością swoją
Duchem swego światła Byś istniał na wieki. Rekin oceanu

Pieczęć Boga - Dla Narodów Świata
Mówisz o prawdzie a jej nie rozumieją
Gdzie jej drogi miłości I jej prawdziwe wiatry wieją i wznosić piękno jej okrycia
Nad wyraz co wznoszą jej uprawy w prawdziwych Winnicach sumień
Bo cóż nam opowiedzą o prawdzie ci co jej nie dotykają
Prawda pisze prawdziwy świat Prawdziwym haftem natury
Bo któż opowie nam o świecie tej ziemi. świętej natury
Jak nie mieszkańcy Niebios
Gdzie człowiek nie dotykał tej krainy.
Cóż czy nie mamy dróg drogowskazów
A kto nam powstawiał znaki zakazu
A kto nam zbudował ołtarze z krucyfiks białego
A kto namalował na ścianie z farb-ciemnego ciemność Przecież
Bóg naszym Duchem Miłością i naszym posłuchem naszych
sumień
Byśmy mogli go rozumieć prawdziwą jego mową
i dać sobie wbić pieczęć Boga
Do naszych sumień i myć je czystą wodą
Ducha Świętego
Tego nikt nie ma prawa stawiać znaku zakazu
Stawiając krucyfiksy
Dając tym do zrozumienia
że nie ma prawdziwego Boga.
Pieczęć Boga jest jedyną ostoją ludzkości którą to mają podążać Narody.
Bez tej świadomości sumienia nie może istnieć Naród - Narody Ludzkości

Wznoś - tam gdzie osnowa; wije swoje drogi prawd
i znamiona jej zapisuje nasze sumienie
pisz jej słowami swych gwiazd
I unikaj boczne cienie
Byś nie upadł.


Walcz swoją potęgą słowa
Wal prosto z mostu i na łeb
By nie ty ale twój wróg skomlał
Który ją zechce zagasić
Poezję duszy
Narodów kultury
By rozkwitały
Jak pęki kwiatów
W promieniu duszy
Co rozwesela nam
Dzień
Pomroku katuszy
https://sites.google.com/site/poezjapolska/

Polsko
Dla ciebie Polsko te słowa
Abyś pojęła
Wysiłki swoje
Dla kogo stąpasz

Nie możesz pojąć słów polityków
Co rusz to kameleon
Przeplatanek błysk pomyłek
To nie świt naszej mowy
https://sites.google.com/site/stylpoezja/
rekin oceanu
Posty: 5488
Rejestracja: ndz sty 18, 2015 1:18 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: rekin oceanu »

Obrazek
A teraz Smok cię prosi nie pisz źle o Ojczysty ziemi Polskiej.
Z niej piłeś mleko z jej pól a Faszyzm pragnie jej zaorać dusze tej ziemi.
Nie kam i nie okłamuj na tym forum
Tak dajesz przepustkę mordercom przykuwanie polaków do grobu.
A dużo nie brakowało a byłby holokaust.
A wiesz ile polaków zmarło w 2017 roku w tym kraju.
To sobie wbij w tą pałę.
430 000.
że to jest prawie pół miliona.
A wiesz ile polaków zostało po wojnie a jest dzisiaj.
A ile się rozmyło.
Nie wiesz.
To nie bądź szafarzem dusz Narodu Polskiego.
Przeszkodziłem.
Myślę że się otrząsłeś.
Ja nie wzniecam nienawiści.
A ostrzegam przed tragedią.
Ty wzniecasz gniew i pohańbienie do Polaków.I narodu.
Czynisz to między wierszami.
A domysły to sobie schowaj.
Stary chwyt.
I Narodu.To jest Karalne w Uni Europejskiej i ma swój art.





https://sites.google.com/site/poezjatytan/

Prawda
jako potęgą grotem tytanowym
Rozwalaj niedołęstwa naszych wrogów
Co jako wszetecznym zepsuciem
Cofają nas do grobu
Swego robactwa nikczemności
A jako apokalipsa wytężaj siły
To oręż twego zwycięstwa
Naszego Mesjasza
Którego nie poznają.
Jako trzymasz filary naszego życia
Nie upuścisz
Nas ze swej dłoni
Tak aby poznali że nie jesteśmy sami
A znaki twoje
Wznosiły niebo i ziemię
Serca i sumienia
Aby Narody widziały i obaczyły cel swego istnienia.
A prawo zepsucia
Nie powstawało
Wbrew twego
Uczucia Natury jaką nas obdarzasz.
I pragniesz obdarowywać.
Porusz niebo i ziemię
Oceany i morza
Aby ich strach przeszył
Jakiego w życiu nie doznali
Gdyż ich okrucieństwa przerastają wszystkie granice
rekin.


Potęga Prawdy
Wznoś kamień
Co w spaja się w głaz
Potęg Narodów

Jak słowo co z ducha płomienia
Rysuje sumieniem
Nasze dusze
https://sites.google.com/site/potegaprawdy/
rekin oceanu
Posty: 5488
Rejestracja: ndz sty 18, 2015 1:18 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: rekin oceanu »

Obrazek
Wolna Polska
Wolna Polska
Tak nikt na jej ziemi nie zasieje
Ziarna zarazy
Wszeteczeństwa.

rekin
pomorzak
Posty: 9439
Rejestracja: sob paź 17, 2009 9:30 pm

Re: Zaduma losu i stres etosu.

Post autor: pomorzak »

Ja mysle ze jak ktos jest tak namolny jak rekin to znaczy ze wola o zainteresowanie.
No to powoli zaczynam sie nim interesowac.

Pozdrowienia panie almagus.
ODPOWIEDZ