talk.polonia.net

pomiędzy niebem a ziemią
jest przestrzeń która
odróżnia nas od istot
innego pokroju.
Nasze dążenia znaczone pragnieniem
wyzwala w nas moce
niezbędne do dzieła które
tworzyć nam przydzielono.

Pośród ciemności okalającej ściany,
migotał srebrny promyk księżyca,
spomiędzy chmur przeganianych wiatrem,
szukał smagając cieniami,
postać siedzącą na łóżku.
Twarz zasłonięta włosami,
na mocno wyciągniętej szyi,
z lekko pochyloną głową w stronę
z której dochodziły odgłosy,
szumu liści i kroków słabnących.
W głowie jakieś dziwne myśli,
nieokreślone uczucia pierś napełniały,
nie potrafiła zdać sobie sprawy,
co mogła lub utraciła.
Czegoś jej było żal i wstyd.

www.smashwords.com/books/view/508730

W salonach ciszy,
na podścielonych snach odpoczywamy,
pochyleni w połowie,
a czyn nasz ogromny,
że obie ręce przepełniał,
przez nasze źrenice się toczy.
Minuty mijają
i czas pełznie wokół naszych oczu.


Spocząwszy na posłaniu z dłoni,
czekamy,
aż oddech zmęczenia nas ukoi
i poniesie w marzeniach,
aby nas położyć na rzęsach,
w kołysce dwóch powiek.

Przekład poezji Przybosia.

wprawione w ruch
wieże się kołyszą
niebo takie błękitne
jest tylko ciszą

pamięć mała jak gwiazda
jak gwiazda nikła
jak bezskrzydłe anioły
uwiezione bez lotu.

https://www.smashwords.com/books/view/508730

Na ugorze

Zaorał chłop pole, ziemniaków nasadził.
Usiadł na kamieniu i bełta obalił.
Duma tak nad losem, swym i swojej roli,
Panie Kaczyński, com ja ci uczynił,
że mój pierworodny na biedę skazany.
Pięćset i na niego, wezmę w dobrej wierze.

Może na jesieni, dobre będą plony.
Do kościoła chodzę, na tacę wykładam,
gdy głosować trzeba, poparcia nie szczędzę.
Babę poślę księdzu, gdy ten jest w potrzebie,
jestem dobry człowiek w każdej prawie mierze.