Slyszelismy!
No to posluchajcie...: )))
Kot-pielęgniarz z bydgoskiego schroniska opiekuje się czworonogimi pacjentami
Rademenes, kot mieszkający w bydgoskim schronisku, od pół roku asystuje przy zabiegach wykonywanych w gabinecie weterynaryjnym. Przytula zwierzaki poddane leczeniu a jeśli trzeba ogrzewa je własnym ciałem.
Trafił do schroniska jako małe kociątko. Był chory, łysiał, atakowała go m.in. grzybica. – Jego stan był trudny, ale też nie na tyle, by go uśpić – mówi Lucyna Kuziel–Zawalich, lekarz weterynarii pracująca w bydgoskim schronisku. – Gdyby to był mój kot, czy pani, kogokolwiek o innym podejściu, to trafiłby do lekarza z pytaniem o leczenie. Ludzie, którzy go przynieśli prosili jednak o uśpienie.
– Dlaczego pani nie uśpiła? – pytam.
– Bo kupił mnie tym swoim mruczeniem (śmiech) – wyjaśnia. – Zaczął się łasić jak tylko wzięłam go na ręce.
Lekarka, wspólnie z dyrektor schroniska, podjęła decyzję o utrzymaniu kota przy życiu i rozpoczęło się leczenie. Terapia, początkowo dość niestereotypowa, przynosiła niewielkie efekty. Kot, ze względu na liczne zarazki, zamieszkał w klatce, w gabinecie lekarki. Rademenes nadal też tracił sierść. Tak mocno, że w pewnym momencie miał całkiem łysy łepek a pracownicy zaczęli nazywać go „Nubuk”.
– Któregoś dnia ustaliłyśmy, że nie będziemy już dłużej ciągnąć tego, wówczas uciążliwego i mało efektywnego leczenia, i kota jednak uśpimy – wspomina, nie bez emocji, lekarka. – Rademenes zaczął być jednak coraz bardziej ożywiony. Podjęliśmy więc dalszą terapię. Zmieniono leki.
Udało się. Dziś Rademenes to zdrowy, piękny kot, który stał się dla schroniska maskotką i znakiem rozpoznawczym. Kochają go i pracownicy i właściciele, którzy do schroniska przychodzą ze swoimi czworonożnymi podopiecznymi. – On wprowadza taką specyficzna, ciepłą, atmosferę w gabinecie, i chyba zwierzętom jest z racji jego obecności raźniej – dodaje Lucyna Kuziel–Zawalich. – Rademenes podchodzi bez lęku do każdego zwierzęcia, które znajdzie się w gabinecie. Nie boi się psów.
Podchodzi i, jak twierdzą niektórzy, próbuje wesprzeć asystując przy zabiegach kastracji i sterylizacji. – Może przespać cały dzień, ale gdy w gabinecie pojawia się zwierzę poddane wcześniej zabiegowi, to układa się tuż przy nim – mówi z kolei Izabella Szolginia, dyrektor schroniska. – Czasem na termoforku czy poduszce elektrycznej. Czasem, gdy to dodatkowe ogrzewanie nie jest pacjentowi potrzebne, na zwykłym materacu.
Rademenes może nie ryzykuje życiem. Jednak patrząc na jego zdjęcia, gdy obejmuje śpiące psy i koty, trudno nie odnieść wrażenia, że niektóre zwierzęta są bardziej ludzkie niż ich właściciele. Przykładem może być historia kota-pielęgniarza, którego właściciele chcieli skazać na pewną śmierć.
