talk.polonia.net

Janusz Palikot zawzięcie broni swojego zdania, że to Lech Kaczyński i jego otoczenie są winne katastrofy prezydenckiego samolotu w Smoleńsku. Nie zważając na krytykę ze strony partyjnych kolegów założył inicjatywę poparcia dla Palikota. Na nowej stronie internetowej można wpisać słowa poparcia dla posła P0.

http://www.ruchpoparciapalikota.pl/

Palikot napisał dziś o tym na swoim blogu, że ludzi, którzy mają podobne zdanie jak on jest aż 10 milionów. - Nie damy się ani zastraszyć ani zamknąć. Nie boimy się straszenia grzechem czy PIEKŁEM. Wierzymy w człowieka i jego rozum. Mamy przekonanie, że ta najbardziej prawdopodobna wersja zdarzeń, a mianowicie, że to prezydent Kaczyński wymusił lądowanie, że ona nigdy nie ujrzy dziennego światła. Gdzie bowiem znajdzie się odpowiedni prokurator, który przeciwstawi się biskupom i elitom, które - jak widać - pochopnie pochowały Lecha Kaczyńskiego na Wawelu? - pisze poseł PO.
/gazeta/

"To świadomy zabieg PO, który ma poprzedzić anihilację PiS"

Po zakończonych wyborach prezydenckich część polityków wraca do starych sporów i tworzy nowe. Najnowszym jest spór o krzyż upamiętniający ofiary katastrofy smoleńskiej ustawiony przed Pałacem Prezydenckim. - To świadomy zabieg wyczyszczenia pamięci Polaków ze wspomnienia o Lechu Kaczyńskim, ten zabieg ma poprzedzić anihilację PiS – pisze Marek Migalski na swoim blogu w Onet.pl........
http://wiadomosci.onet.pl/2197134,11,to ... ,item.html

PiS usunie zdjęcia zmarłych posłów. "To maksimum naszej tolerancji"

http://wiadomosci.onet.pl/2197099,11,pi ... ,item.html

Jak PO Kaczyńskiego mitem uwłaszczyła

Napisany przez Bartłomiej Radziejewski, z 12-07-2010 19:02


Opublikowane w : Publicystyka, Polityka

Do niedawna politycy PO występowali w roli współgospodarzy smoleńskiego mitu, próbowali nadawać mu bardziej dla siebie pożądany kształt. Niezależnie od zasadności tych prób, było to rozwiązanie lepsze, bo integrujące zdecydowaną większość Polaków wokół narodowego symbolu. Dziś jego wyłącznym gospodarzem jest Jarosław Kaczyński. Dzięki Platformie.


Platforma postanowiła walczyć z rodzącym się mitem Smoleńska. Świadczą o tym już nie tylko wypowiedzi Palikota. Bo oto, występując przeciwko obecności widocznych znaków pamięci o tragedii z 10 kwietnia pod Pałacem Prezydenckim i w Sejmie (drewnianego krzyża i portretów zmarłych), pod strategią tą podpisali się prezydent-elekt i sam premier. Jednocześnie, politycy PO, korzystając ze swojego potężnego zaplecza medialnego, każde wspomnienie o Smoleńsku piętnują jako „granie tragedią”.

Jeśli ten kurs będzie kontynuowany, czekają nas dwie fundamentalne konsekwencje. Po pierwsze, szanse na to, aby Smoleńsk stał się symbolem ogólnonarodowym, przed którym zdejmują czapki przedstawiciele wszystkich głównych sił politycznych, i który organizuje zbiorową wyobraźnię większości Polaków, zostaną pogrzebane, przynajmniej na najbliższe lata. Smoleńsk zostanie upartyjniony. Z kwestionującą jego znaczenie PO po jednej, i mitologizującym Pis-em po drugiej stronie, staniemy się nolens volens zakładnikami nowego etapu polsko-polskiej wojny. Tym razem będzie to spór o tożsamość. O to, czy jesteśmy wspólnotą polityczną na tyle żywotną, aby mieć swoje mity, czy postpolityczną zbiorowością ludzi prywatnych, grillujących.

Owo upartyjnienie to zła wiadomość. Bo tragedia smoleńska jest gruntem dla dobrego mitu. Mitu służby publicznej, ciągłości historycznej, odpowiedzialnego przywództwa i republikańskiej wspólnoty, która powstała podczas żałoby. Mającym tym większą, bezcenną wręcz wartość, że przyszło nam żyć w absurdalnych czasach postpolitycznej drzemki. Zatem pamięć o Smoleńsku powinna być dobrem ogólnonarodowym. Wtedy byłby to mit pozytywny, reanimujący polską tożsamość i ogniskujący debatę wokół programu naprawy państwa, którego porażającą słabość tragedia niewątpliwie obnażyła. Wtedy byłby to też symbol znacznie mocniejszy.

Jednak za sprawą obranej przez PO strategii tak się nie stanie. Ta część Polaków, która chce o Smoleńsku pamiętać, będzie miała tylko jednego partyjnego reprezentanta – Pis. Występując przeciwko smoleńskiemu mitowi, Platforma uzbroiła więc głównego przeciwnika w polityczną broń masowego rażenia, której Kaczyński z pewnością użyje z rozmysłem doświadczonego stratega. Rodzić to będzie pokusę – i jest to drugi zasadniczy skutek decyzji kierownictwa PO – przekształcenia Smoleńska w mit negatywny, wymierzony przeciwko Tuskowi i Komorowskiemu. Będzie temu sprzyjać stygmatyzacja każdego, kto wspomni o tragedii jako ich przeciwnika i nieodpowiedzialnego politycznego wichrzyciela. I, zgodnie z zasadą naznaczenia: im bardziej tak o nas mówią, tym bardziej tacy jesteśmy. Oby Kaczyński, uwłaszczony przez PO mitem, potrafił się tej pokusie w jak największym stopniu przeciwstawić. Będzie to tym trudniejsze, im zacieklej Tusk i Komorowski będą go zwalczać i im więcej „standardowych” narzędzi politycznego oddziaływania (jak media publiczne) wytrącą mu z rąk.

Nie musiało tak być. Do niedawna politycy PO występowali w roli współgospodarzy smoleńskiego mitu, próbowali nadawać mu bardziej dla siebie pożądany kształt. Niezależnie od zasadności tych prób, było to rozwiązanie lepsze, bo integrujące zdecydowaną większość Polaków wokół narodowego symbolu. Dziś jego wyłącznym dysponentem jest Jarosław Kaczyński. Dzięki Platformie.

Bartłomiej Radziejewski

godzilla pisze:a ja czytam ten watek i zastanawiam sie na jakiej planecie my tu razem zyjemy...

z kurwy i zlodzieja zrobicie swietego, z palikota zrobicie pewnie tego Jedynego Sprawiedliwego...

pomorzak pisze:Sam piszesz czesto o zamordowaniu prezydenta, o zamachu, o skrwawionych rekach Tuska itp. Z tym nie masz problemu.

pomorzak pisze:Gdy Palikot zapyta czy Lech K. byl calkiem sprawny gdy spoznil sie na samolot po imprezie to nagle skaczesz jak kogut bo jemu tego co tobie nie wolno.
Tak szukasz tej swojej wybiorczej prawdy.

FUNDAMENT. RZECZ O NIENAWIŚCI.

Napisany przez Aleksander Ścios, z 13-07-2010 21:04

wejść : 37

Opublikowane w : Prace Autorskie, Aleksander Ścios

„Ruchy i systemy totalitarne wszelkich odcieni potrzebują nienawiści nie tyle przeciw zewnętrznym wrogom i zagrożeniom, ile przeciwko własnemu społeczeństwu; nie tyle, by utrzymać gotowość do walki, ile by tych, których wychowują i wzywają do nienawiści, wewnętrznie spustoszyć, obezwładnić duchowo, a tym samym uniezdolnić do oporu. Nieustające, bezgłośne, lecz całkiem jasne orędzie powiada: „Wy jesteście doskonali, tamci są zgnili ze szczętem. Już dawno żylibyście w raju, gdyby złość waszych wrogów nie stała na przeszkodzie” – pisał w latach 70. Leszek Kołakowski. Nie mógł wiedzieć, że 40 lat później, tymi samymi słowami będzie trzeba opisywać środowisko, stosujące nienawiść jako główną broń polityczną.


Kwintesencją orędzia nienawiści, o którym mówił Kołakowski były słowa Bronisława K. z 13 listopada 2009 r.: „Póki jest ten prezydent, nie da się dobrze rządzić”i twierdzenie: „do wyborów prezydenckich trudne reformy będą leżały odłogiem, bo urząd prezydenta jest wielkim i skutecznym hamulcowym".

A przecież ...już dawno żylibyście w raju...

Reflex pisze:Podziwiam Cie Pomorzaku ze Ci sie chce dyskutowac z tym typem. Przeciez od lat kazdy ludzki argument mu "kolo dupy lata" a jedynym jego celem jest zasianie nienawisci.
Jego jezyk jest plugawy, jego argumentacja agresywna i obludna. Bez ciena wstydu o honorze szkoda wspominac. Nikt nigdy nie zmieni jego myslenia, bo myslenie juz w dniu urodzenia zastapil bezinteresowna nienawiscia. Dyskusja z nim tylko karmi jego trollowska nature a poziom forum gwaltownie leci w dol.